Het was helaas de dag van vertrek uit de Coromandel, maar we hebben er veel moois voor terug gekregen. Na afscheid van Sue Poland, met de mededeling dat we absoluut terug moesten komen (tja, dat wordt weer sparen), zijn we westwaarts gereden. We hebben opnieuw langere tijd stil moeten staan bij een landslide, de gevolgen van de storm zijn nog steeds merkbaar.

Vanaf Thames zijn we de kustweg noord opgegaan. Een schitterende omgeving. Eerst plat, vervolgens heuvelachtig. Halverwege de route was een bijzonder uitzichtpunt: vlak bij het strand staat een enorm schilderijlijst opgesteld, zonder schilderij. Een beetje als bij de Engel (voor de kenners). Natuurlijk daar gestopt voor foto’s. Helaas begon het juist daar stevig te regenen, maar paraplu’s bieden uitkomst.

De rest van de rit vervolgt en aangekomen in Orewa. Ons geïnstalleerd in de cabin en vervolgens onze excursie geboekt voor morgen: Tikitiki matanga (vogeleiland). Helaas de opening van de Olympische Spelen niet meer gehaald: wij lagen reeds in diepe rust!