De bedoeling was om weer wat vroeger op te staan dan het weekend. Iets vroeger is dan nog niet gelukt, maar het was geen acht uur, maar half tien.
Na een lekker ontbijt hebben we onze tassen ingepakt en zijn vertrokken naar het metrostation om met de metro naar het verst gelegen punt gegaan.
Vanaf hier ging het weer te voet. Maar we hadden gezien dat het voornamelijk berg af ging.
Als eerste naar Butte Montmartre. Hier loop je door een aantal schitterende steegjes richting de Sacre Coeur.
We zagen dat het ook mogelijk was om boven langs de koepel van de Sacre Coeur te lopen.
We hadden Parijs al vanaf een aantal torens gezien, maar nog niet vanaf deze kant. Dus wij kaartjes gekocht en naar boven.
De bedoeling was alleen berg af te lopen, dus het viel wel tegen om driehonderd treden omhoog te gaan.
Maar we werden zeker beloond met een geweldig uitzicht.
What goes up, must come down. Dus ook wij moesten ook weer driehonderd treden naar beneden.
We hebben ook de kathedraal nog even van binnen bekeken. Erg indrukwekkend. Daarna over de trappen weer naar beneden.
Nu konden we weer verder, nog steeds berg af, naar het Musee de la vie Romantique.
Dus door naar het Square d’Orleans. Erg mooi om te zien.
Nu werd de route vervolgd naar de Gallerie Lafayette. Uiteindelijk hebben we de drukte weer verlaten om naar het rustige Jardin du Palais Royal te wandelen.
Weer de hoogste tijd om even lekker te gaan zitten en genieten van een heerlijke kop koffie.
Na een rondje om de tuinen gelopen te hebben, zijn we weer verder gegaan naar een paar hele mooie passages.
De Galerie Vivienne en de Galerie Vero-Dodat. Het lijkt wel of je in een keer terug bent in de jaren dertig.
Het laatste wat we zijn gaan bekijken is Place Dauphine. Dit bevindt zich op het Ils de la Cite.
Wel heel bijzonder hoe rustig en stil het dan in eens is, in vergelijking met de drukke boulevards waar we even daarvoor over liepen.
Het leek alsof het zou gaan regenen, dus werd het tijd om terug te keren naar het appartement.