Voor vandaag hadden we weer een leuke route uitgestippeld: de historische route door Barri Gotic, maar dan natuurlijk wel weer met onze eigen aanpassingen. Vertrokken vanuit het appartement en eerst gelopen naar Placa de la Vila Madrid via allerlei kleine straatjes. Je waant je bijna in de middel eeuwen. Op het plein lag een verlaagde tuin met daarin verschillende Romeinse tombes. Deze zijn opgegraven langs de weg die in de Romeinse tijd over het plein liep. Het plein op zich ziet er ook oud uit, maar het oudst-lijkende gebouw stamt uit 1945. Vanaf het plein andere straatjes door richting Esglesia de santa Anna; een kerk uit de 12de eeuw die slechts sporadisch toegankelijk is . Hij was nu wel open, maar voor een concert. Het gebouw dus maar van de buitenkant bewonderd en verder gelopen. Op naar de Carrer de N’Amargos. Deze straat was niet alleen de eerste straat in Barcelona die gasverlichting kreeg, maar er zou ook een stuk van de Romeinse muur zichtbaar zijn. Wij zijn niet verder gekomen dan een bord aan de muur bij nummer 13. Niet gehinderd door tegenslagen weer verder gelopen. Het kronkelen door de nauwe straajes was al een belevenis op zich dus wij lieten ons niet van de wijs brengen. Op naar La Catedral. Deze kerk staat er al vanaf de 12de eeuw, maar is in de loop van de jaren steeds aangepast, uitgebreid en gerenoveerd. En als een van de weinige gebouwen gedurende de (burger)oorlog niet gesneuveld is. Dat de kerk oud is, is binnen goed te ziet. Zeer indrukwekkend, maar wat ons nogal vernbaasde is de moderne vorm van ‘een kaarsje branden’. Je gooit geld in een metalen box en vervolgens gaan er enkele letlampjes in een standaard branden! Hier doen wij niet aan mee! We zijn de kerk rond gelopen en vervolgens via de zuidwest kant verlaten, via de oude deur die ook in de eerste kerk op deze locatie zat. Via een gang kwamen we bij de cloisters. Heerlijk koel. In het midden was onder andere een vijver met fontein, bedoeld om uit te drinken en een grotere vijver met 13 ganzen. De patrones van vroeger Barcelona was 13 toen ze heilig werd verklaard. De ganzen symboliseren haar heiligverklaring. Nadat we de cathedraal hadden verlaten was het even zoeken naar Casa de l’Ardiaca. Deze was gebouwd aan de oude Romeinse muur, wat ook goed zichtbaar was. Vervolgens door naar placa de Sant Felip Neri. Hier staat niet alleen de kerk van dez heilige, maar het plein heeft een enigszins legubere reputatie; in de muur van de kerk zitten machinegeweer-gaten. In 1939 zijn Spaanse nationalisten door aanhangers van de Fransen daar in grote getalen geexecuteerd. Vreemd als je verder de serene sfeer van het pleintje met de vriendelijke fontein ervaart. Onze volgende stop was het paleis van Fiveller. We zijn op het plein geweest, maar hebben geen paleis gevonden… dus maar door naar Centre Civic Pati Llimona. Hier is een poort van de oude Romeinse muur en kon je een deel van de muur zien. Het was dat de Garmin aangaf dat we er waren, maar anders hadden we ook deze gemist. Die spanjaarden begrijpen het af en toe echt niet. Hebb je een schitterende historische poort, bouw je er gewoon appartementen om en op… Dus om de stemming op te krikken: lunch bij Starbucks. Jawel, we hebben er verschillende gevonden en dit was de eerste keer dat we er ook echt naar binnen zijn gegaan.

Na voor de inwendige mens te hebben gezorgd weer verder gegaan. Nu naar Museu d’ historia de la ciutat. Hier heb je TimeTeam meets Cities of the Underworld (voor de kenners onder ons). Hier zijn we dan ook echt naar binnen gegaan. Wederom gebruik gemaakt van de audiotour. Ideaal, want je krijgt veel achtergrond info van hetgeen je ziet. Dit is geen museum voor een half uurtje. De tour duurt ruim 2 uur. En wij hadden zelfs nog meer nodig. Het museum is in een oud paleis gevestigd. Je begint op de begane grond waar je uitleg en artifacten van Barcino te zien krijgt. En dan ga je met de lift naar beneden: de grond in. Onder het gebouw, wat zelf uit de middel eeuwen stamt, zijn de opgravingen van de eerste Romeinse settlement Barcino. Je loopt als het ware door de straten van 2000 jaar geleden. Er zijn huizen, een visverwerkingsbedrijf, een stoffen en -verffabriek en een wijnmakerij! Heel bijzonder. Zeker als je weet dat een deel van de opgravingen juist weer onder La Catedral lopen. Na een tijdje ga je wat hoger en kom je in 7de eeuwse opgravingen, onder andere van een eerdere kerk. Uiteindelijk zit je weer op hedendaags niveau. En dan is het zoeken naar de ingang. We moesten namelijk onze rugzakken in kluisjes stoppen en die wilden we graag terug. Maar dat lukt niet zo maar. Uiteindelijk het pand maar verlaten via de kant die ze ons opstuurden en via een omweg weer naar de ingang van het museum gegaan. We hebben nog een tijdje zitten luisteren bij straatmuzikanten en toen de weg richting appartement ingezet. En zoals inmiddels traditie begint te worden, later lekker naar het park vlakbij gegaan, waar we hebben liggen lezen en mensen bekeken.