Vanmorgen toch maar de wekker gezet, gezien de lange rij wachtenden bij La Sagrada Familia. Deze keer zouden we het voor zijn. Opnieuw niet voor de metro gekozen maar een gezonde morgenwandeling ingezet. Vol goede moed naar de ingang van La Sagrada Familia gelopen… en toen de hoek om… langs de rij… verder langs de rij… weer een hoek om en halverwege het blok aangesloten. Stapje voor stapje voor stapje voor stapje de weg naar de hoofdingang weer terug gelopen. Na ruim een uur konden we naar binnen. Maar we hadden inmiddels wel vele (zeker niet alle) details van de buitenkant in ons op kunnen nemen. Wat een kerk, als je het al kerk kunt noemen. Weer geen rechte muren, maar overal natuurlijke vormen. Je komt letterlijk ogen te kort. Overal hoekjes, rondingen, gekleurde lichtinvallen, trapjes, etc. Slechts een deel was toegankelijk, de rest was achter doeken of hekken omdat daar nog aan gewerkt wordt. Nadat we het interieur hadden bekeken zijn we opzoek gegaan naar de lift. Eerst naar buiten en dan via een andere ingang, deels nog met golfplaten bekleed weer naar binnen. Ze hebben het leuk bedacht: met de lift naar boven en lopend naar beneden. Met een lekker tempo omhoog. Leuk… tot je naar buiten kan kijken. Dan blijkt dat je toch wel hoog zit… erg hoog! Eerst over een brug van 2 torens naar 2 naastliggende torens. Schitterend uitzicht! Vervolgens de toren in en via een smalle trap de weg naar beneden ingezet. Stapje voor stapje voor stapje voor stapje… Tussendoor waren letterlijk verschillende fotomomenten: kleine balkonnetjes waar je geweldige foto’s kan nemen. Ronald heeft daar dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. Ciska vond het in het trappenhuis met een zijdelings blik naar buiten ook gezellig. Halverwege veranderde de trap. In plaats van een middenkolom zat daar een gat en een leuning aan de buitenmuur. Gaudi hield van natuurlijk licht in alle ruimtes en gebruikte daar ook het trappenhuis voor! In iets langzamer tempo toch beneden gekomen. Buiten nog het een en ander bekeken en toen weer richting het appartement. Een groot deel van de dag was inmiddels voorbij.

‘s Avonds zijn we weer naar het park gelopen, gewapend met water en boeken. Aangezien de comfortabele bomen allemaal bezet waren hebben we een plekje op het gras uitgezocht en hebben daar heerlijk zitten lezen. Toen de lucht er enigszins dreigend begon uit te zien (was bedrog, want nog geen druppel gezien) en het eigenlijk ook te donker werd om te lezen weer terug gegaan.