De grote vertraging
Twee en een half uur voor de landing werden we weer gewekt. De lichten gingen aan en ze gingen beginnen met de brunch. Een uur voor de landing kwam de piloot weer even aan het woord. Nu met meer verontschuldigingen, omdat we geen rugwind hebben gehad, maar tegenwind. Hierdoor hebben we nog een extra uur vertraging opgelopen. Voor ons dus voldoende om niet meer met onze originele vlucht NZ539 mee te kunnen. Na de landing kregen we nogmaals de verontschuldigen en een papiertje met daarop de nieuwe vlucht gegevens. Nu eerst snel door de douane. Ook hier weer de vertrouwde discipline waarmee alles gaat. De mevrouw van de douane was erg vriendelijk. Lekker mee staan te kletsen en grappen maken (zij begon). Ze wilde graag weten wat we gingen doen in NZ. Na onze uitleg was ze jaloers: dat zou zij ook wel willen doen!
Met onze stempels in het paspoort, konden we onze bagage ophalen. Nu snel van de International Terminal naar de Domestic Terminal.
Om vijf uur ‘s middags vertrok dan onze vlucht naar Christchurch. Het was een rustige vlucht van nog geen anderhalf uur. Dit keer geen douane activiteiten, omdat het een binnenlandse vlucht was. Dus direct naar de bagage band om onze koffers op te halen. We werden opgehaald en naar het hotel gebracht. Het blijkt dat het hotel net buiten het vliegveld ligt. We hebben een mooie kamer. En we hebben nog even aan eten gedacht, maar met het vele eten in het vliegtuig, hebben we toch maar besloten niet te gaan dineren in het restaurant. Lekker op de kamer met een kop thee. Later voor Ciska nog een kop chocomelk, niet voor Ronald, want die is allergisch voor cacao.
We hebben nog wat TV liggen kijken, maar tegen half tien begonnen de ogen toch te prikken: tijd om te gaan slapen!