Na een lange nacht in diepe rust uitgerust wakker geworden. Genoten van een warme douche en volledig fris ons gemeld voor het ontbijt. Inmiddels van het half 9 geweest, dus onze spullen verzameld en uitgecheckt. Bij de balie werd ons gevraagd of we een lift ergens naar toe wilden. Op ons antwoord dat we naar Maui Car rental moesten en dat we dat lopend wilde doen. Dit resulteerde in een grote grijns en de mededeling dat we daar maar zelf moesten zien te komen. En terecht: het waren de buren! Bij de maui alle papierwerk afgehandeld en toen naar de auto. We dachten een intermediate te krijgen. Blijkbaar denken ze hier groot, want het is een Holden. Super de luxe en uitermate comfortabel.
Ronald is als eerste achter het stuur gestapt en richting de A1 gereden. Vlak voor we daar opdraaiden eerst even gestopt bij het winkelcentrum. Daar hebben we de eerste boodschappen gedaan, om in ieder geval onderweg wat te eten en te drinken te hebben. Het eerste dat ons weer opviel waren de heggen: grote blokken coniferen van 3 a 4 meter hoog. Iets wat we in Nederland nooit gezien hebben, maar dat ons de vorige keer ook al verbaasde.
We zijn doorgereden tot Ashburton. Even rond gereden tot we het centrum zagen en daar de auto aan de kant gezet. Het was de bedoeling om een traditioneel restaurantje / cafeetje op te zoeken voor een kop thee, maar zijn beland in een moderne winkel waar allerlei lekkernijen verkocht en geserveerd werden en ook wijnproeverijen werden georganiseerd. Daar twee koppen groene thee besteld en vervolgens komen er dus twee potten: een met thee en een met heet water voor als de thee te sterk wordt. Daar hebben we vervolgens bijna 3 koppen thee de man uit gehaald. Dat is tenminste theedrinken, in plaats van die calvinistische maten in Nederland!
Na een tijdje weer doorgereden. Het landschap begon behoorlijk te veranderen: je merkte dat we in de buurt van de oceaan kwamen. Het weer werd ook steeds zonniger. Rond lunchtijd hebben we de auto bij een picknickplaats geparkeerd en broodjes klaar gemaakt. We konden niet bij de oceaan komen, maar we keken er wel op uit. Vanaf dat punt is Ciska achter het stuur gestapt… op weg naar de eerste toeristische attractie: Moeraki Boulders. Dit zijn enorme knikkers op het strand. Wij zijn behoorlijk nuchter, maar als je niet stevig in de schoenen staat, zou je kunnen denken dat het eieren van aliens zijn, waarvan enkele zijn opengebroken. Heel apart als je ziet dat ze niet zo maar gebroken zijn, maar dat het net een blokkenspel is, die uit elkaar is gevallen. Niemand kan verklaren wat ze zijn en waarom ze er zijn.
Hier heeft Ronald het stuur weer over genomen en is naar Dunedin gereden.
Tegen half 6 waren we bij het Holiday park. We hebben ons gemeld en de sleutels van de touristflat gehaald. Alle spullen uitgeladen en ons geïnstalleerd.
In plaats van een rustige avond besloten we om ‘s avonds in het donker toch nog naar het strand te lopen. Het dreigde te gaan regen, maar het was gelukkig nog droog. Heel bijzonder om de oceaan en de golfslag in het donker te zien. Je krijgt een hele mystieke indruk. En boven op de duinen hadden we een schitterend uitzicht over Dunedin by night. Nadat we de weg terug hadden ingezet, besloot de regen toch in volle hevigheid naar beneden te komen. Nog net geen verzopen katten, maar niet ver er vanaf weer in de cabin aangekomen. Tijd om te gaan slapen…