Vandaag gaan we naar het Abel Tasman National Park. De normale route zal niet meer dan een uur duren. Daarom hebben we wat uitgezocht wat we onderweg kunnen zien of doen. We zijn iets voor tienen vertrokken. Ciska rijdt het eerste deel. Onze eerste stop was op Rabbit Island. Daar hebben we de auto vlak aan het strand geparkeerd en zijn lekker over het strand gaan lopen. Heerlijk. Na de fikse wandeling zijn we lekker aan een picknick tafel gaan zitten. Genieten van het mooie uitzicht en een lekkere banaan. Je moet ook af en toe aan de vitamines denken 😉
Het volgende punt waar we naar toe willen rijden is Ruby Bay. Door deze route te kiezen, gaan we weer weg van de hoofdweg en over de scenic route. De weg is inderdaad schitterend, maar het plaatsje Ruby Bay hebben we niet ontdekt. Misschien dat het dan toch die ene brievenbus was die we wel langs de kant van de weg hebben zien staan. Dan maar doorrijden naar de volgende stop: Kaiteriteri.
Ook hier weer een schitterende route. Als slingerend reden we naar het stadje toe, maar toen we de laatste scherpe bocht om kwamen zagen we een schitterend plaatje: gouden zandstrand, schitterende rotspartijen in de zee, bootjes in het water, een strak blauwe lucht en heel veel zon. Het was als of we op een soort bounty island zaten. Snel de auto geparkeerd en over het heerlijke strand gelopen. We zagen een café en besloten hier een pot thee te bestellen. Lekker buiten op het terras zitten genieten van het uitzicht en de thee.
Na de thee zijn we weer terug gelopen naar de auto, waar Ronald het tweede deel voor zijn rekening neemt.
De eerste kilometers gingen nog door een relatief vlak landschap. Daarna ging het echt berg op. Heel veel bochten afgewisseld met haarspeld bochten. En na bijna iedere bocht zag je het landschap weer veranderen. Eerst nog de normale bomen, daarna de naaldbomen, weer later de enorme varens (van zo’n 15 meter hoog), weer later een heleboel lage begroeiing. onze volgende stop waren de Ngarua Caves.
Om twee uur was onze gids zo ver en konden we de grot gaan bekijken. De tocht door de grot duurt ongeveer drie kwartier. Het is niet zo’n hele grote of lange grot, maar we krijgen wel overal uitleg. Heel interessant. Niet alleen het bewonderen van de stalagmieten of stalactieten, maar ook van bijvoorbeeld de Moa botten die in de grot zijn gevonden en hier nog steeds liggen om bewonderd te worden. Om aan het einde van de grot er weer uit te komen, moet je een stalen ladder op, om ongeveer 10 meter hoger boven de grond te komen. Dit was tevens het gebied waar ze een aantal weken geleden hebben gefilmd voor de nieuwe film “The Hobbit”, het vervolg op Lord of the Rings. We zijn terug gelopen naar de auto en weer op pad gegaan voor het laatste stuk, over de berg het dal in en op weg naar de camping in Pohara.
Ook nu weer schitterend hoe je door de vallei kijkt.
De avond hebben we rustig aan gedaan. Lekker gegeten. Maar nog wel even naar het water gelopen. Bij aankomst stond het water tot bijna bij de dijk om de camping, maar nu was het water toch wel een paar honderd meter verder terug getrokken. Wel grappig hoe je dan over het strand loopt, wat anders volledig onder water staat.