Otago Peninsula
Na een heerlijke nacht onder de warme dekens (er komt een koudefront over het zuider eiland) worden we uitgerust wakker. Een snelle blik naar buiten laat zien dat het erg nat is buiten, en dat de strak blauwe lucht is verborgen achter dikke donkere wolken. Eerst een lekker ontbijt gemaakt en eens rustig doorgenomen wat we vandaag zouden kunnen doen.
Doordat het wolkendek zich opende kwam een mooie blauwe lucht te voorschijn.
Als eerste zijn we naar de Robertson Stone Walls gereden. Geen idee waar ze de stenen hebben liggen, maar we hebben ze niet gezien. Daarom maar doorgereden naar Larnach Castle. Deze hebben we bij ons vorig bezoek aan het zuider eiland al een keer bezocht, maar de tuinen willen we nog graag bekijken. Ondertussen was de zon volop aanwezig. Het is dat het nog zo waaide, want anders zou het gewoon erg warm zijn geweest. De tuinen zijn echt schitterend. Bijzondere planten en bloemen, maar ook bijzonder doorkijkjes. Weer terug bij het kasteel zijn we nog even de ballroom ingelopen. Tot groot genoegen van Ronald, want hier was op een foto meneer Larnach zichtbaar terwijl hij al jaren dood is. We hebben hem niet gezien, maar voor de zekerheid toch maar even vriendelijk gegroet.
Ongeveer een uur later zijn we weer in de auto gestapt. Het begon tegen lunchtijd te lopen, dus nu eerst naar Portabello gereden, naar de “1908 Café”. Wat een geweldig café! Meteen bij binnenkomst krijg je al het warme gevoel. Niet alleen van de kachel, maar van het interieur. Allemaal in de stijl van de jaren twintig. En dan niet alleen de meubels, maar ook de muziek.
Na nog even gezellig met de eigenaresse te hebben gepraat, zijn we weer doorgereden. De bedoeling was om eerst naar de Yellow-eyed-pinguid-conservation te gaan. Maar omdat het begon te regenen, reden we door naar de Albatros Lookout. Daar was de zon weer volop aanwezig, maar de wind ook. Je staat iets hoger, zo’n vijftig meter boven de zee, op een open heuvel, waardoor de wind vrij spel heeft.
Het was gewoon moeilijk om rechtop te blijven staan. We hebben hier een klein rondje gelopen, met uitzicht op een schitterende vuurtoren, kliffen en rotsen en nestelende vogels. Helaas begon het weer lichtjes te regenen. Maar na een paar minuten werd de lichte regen omgezet in een stevige bui. Door de enorme wind, voelde het aan alsof je gezandstraald werd. Snel terug naar de auto dus.
Ronald heeft heen gereden en daarom heeft nu Ciska het stuur overgenomen.
Terug naar de camping.
Het was erg lekker weer en we konden weer genieten van de zon. Lekker met een kop thee buiten in de zon zitten genieten. Ook hier veranderd het weer nog wel eens. En zo ook nu. Het begon weer lichtjes te regenen. Maar binnen is het droog en lekker warm. En als je even niet oplet, gebeuren er weer vreemde dingen. Het lichtjes regenen was niet overgegaan in harde regen, maar zelfs in een dikke hagelbui. En het bleef nog op de grond liggen ook. Het lijkt wel winter!
1 COMMENT
Hoi Ronald en Ciska,
Dit is een beetje een late reactie maar ik had het even druk en had bovendien bronchitis dat is niet echt leuk. Wat hebben jullie al weer veel gezien geweldig. Dat is dus lekker genieten, alleen het weer werkt niet zo mee hè. Hier in Nederland is het ook niet echt vrolijk weer. Het is al dagen heel somber, maar het zal wel een ker beter worden neem ik aan. Jullie ondernemen ondanks de regen en zelfs hagel toch wel het e.e.a. Verder momenteel geen nieuws. Groetjes Ans
Comments are closed.