[:nl]We waren nog maar net wakker of de zon scheen al door de gordijntjes de cabin in. Zou het vandaag dan wel gaan lukken ? Zouden we goed weer krijgen ?
Helaas niet. Nog geen tien minuten later begon het al weer te regenen. Niet erg hard, maar je zou er wel nat van worden.
Eerst maar eens lekker rustig ontbijten. Toast, thee, sap, enz.
We hadden vandaag niet zo veel kilometers voor de boeg en ook niet veel te doen onderweg, zodat we rustig aan konden doen.
Voor twee uur mogen we toch niet inchecken op de camping.
Iets voor tienen de sleutel ingeleverd. Ronald stond nog even met iemand van de reception te praten en gaf aan dat het eigenlijk de bedoeling was om nog even bij de gletsjer te gaan kijken.
Maar door de regen zou dat waarschijnlijk niet haalbaar zijn.
De man gaf aan dat het een goed pad was richting de gletsjer. Zeker geen modder pad. En dat waarschijnlijk de regen zo wel minder zou worden.
We hebben het er dan toch maar op gewaagd. Eerst naar de parkeerplaats net ten zuiden van het dorp.
Daar de auto neergezet en de jassen aangetrokken. De regen was inderdaad verminderd tot een hele lichte miezer. Je zou haast denken dat het droog was.
We zijn naar het Sentinel Rock uitzicht punt gelopen. In het begin bijna vlak, maar even later ging het toch berg op.
Eenmaal boven hadden we inderdaad een schitterend uitzicht de vallei in. Helaas konden we de gletsjer zelf niet zien. Die was net te ver terug getrokken.
Of dat nu kwam omdat het zomer was, of vanwege de global warming, dat wisten we niet.
Er hing wel veel laaghangende bewolking om de bergen heen. Alsof het mistig was. In de mist geen apen gezien, alleen maar mensen (al hoewel je soms het verschil niet ziet).
Het begon weer harder te druppen, dus zijn we maar terug gelopen naar de auto.
We hebben in ieder geval genoten van schitterende natuur een een mooie wandeling.

Nu op naar Greymouth. De eerste honderddertig kilometer waren we zaterdag ook al overgekomen. Dus het zou bekend moeten zijn.
Maar omdat we de weg nu vanaf de andere kant rijden, ziet het landschap er toch weer compleet anders uit.
Wel jammer dat het steeds harder ging regenen.
Vlak voor Hokitika leek de regen minder te worden en de lucht lichter.
We zijn weer naar het cafe gegaan waar we zaterdag ook hadden gegeten. Doordat dat goed was bevallen en het nu rond etenstijd was, zijn we als eerste het cafe ingegaan.
Ook nu was het weer verrukkelijk. En….. de zon kwam door.
Na de lunch zijn we even terug gelopen naar de auto om de zonnebrillen te pakken. Daarna na Hokitika Beach gewandeld.
Je kon al goed horen dat we vlak bij de kust moesten zitten vanwege het gedonder van de golven.
Daar kun je uren naar kijken.
Na een tijdje zijn we weer terug gegaan naar de auto. Nu moeten we toch even een stukje geschiedenis meepakken.
Aan de zuidkant van de stad is een weg (Gibson Quey) die naar het punt gaat waar de rivier de zee in stroomt.
Alleen vandaag ging het andersom. De zee stroomde de rivier in.
Aan het einde van de weg ligt een replica van een tweemaster. Dit is een gedenk punt voor alle schepen die zijn vergaan bij het binnen varen van de rivier.
Er is maar een hele kleine vaargeul aanwezig, bijna niet te zien, maar als je die mist, is het einde boot.
Omdat het nog steed zo lekker zonnig was, zijn we ook nog even getopt bij Customs House.
De weg naar Greymouth hebben we heerlijk in de zon kunnen rijden. Vlak langs de kust. Links zagen we de zee, rechts de grote varens en scheef gewaaide bomen.

Ook nu hebben we weer een schitterende cabin.
Ruime slaap plaats, aparte badkamer met schitterende douche. klein maar goed keukentje en een ruime woonkamer.
Voor het boodschappen doen zijn we eerst even met z’n drieen naar de zee gelopen. Was dat ver ? Nee hoor, even de camping over, door de duin en we staan aan het strand.
Nog geen honderd meter lopen.
Ook nu weer erg indrukwekkend hoe de golven op de kust slaan.
[:]