[:nl]Dit is de laatste ochtend in Sydney. We moeten voor 11:00 uur uitgecheckt zijn, dus hebben we maar meteen de kleren aangetrokken die we ook in het vliegtuig aan gaan doen.
Wel even tijd voor een (beperkt) ontbijt. We hadden nog twee stukken brood over, een stukje muffin en een stukje van het chocolade broodje.
Natuurlijk wel met thee of chocomel.
Nadat we alle koffers hadden ingepakt en voorzien van de band, zijn we naar beneden gegaan om uit te checken. We hebben we de koffers daar in bewaring gegeven, zodat wij naar buiten konden.

We zijn even naar de haven gelopen om daar rustig op een bankje te gaan zitten en van de bedrijvigheid te genieten. Het blijft leuk om naar mensen te kijken. Maar ongemerkt werd het ook steeds warmer en in de lange broeken is dat niet echt prettig, hoewel de wind heerlijk verkoelend was. De wangetjes werden inmiddels al aardig rood en dit keer niet van de drank :-).
Iets voor tweeen waren we weer terug in het hotel. Daar hebben we nog een tijdje in de comfortabele stoelen gezeten en om 14:45 de koffers opgehaald.
Om iets voor drie bleek het busje dat ons naar het vliegveld zou brengen er al te staan. Dus snel de koffers gepakt en in het busje gestapt.

Eenmaal aangekomen op het vliegveld zijn we eerst even gaan kijken waar we kunnen inchecken en/of de bagage kunnen afgeven.
We zijn on-line al wel ingecheck, maar we hebben nog geen boarding pass.
Een erg vriendelijke man en zijn collega hebben ons voorzien van de instapkaarten. We hebben nog wel even een kleine wijziging laten doorvoeren, zodat Janny, Freek en Ronald bij elkaar op dezelfde rij zitten.

Nu op zoek naar eten. Daarvoor eerst door imigratie en de security scan. Dat ging niet helemaal vlekkeloos. We moesten door de ‘zelfcontrole’: paspoort laten scanner, op voetjes gaan staan om je gezicht te laten bekijken door een camera en dan kon je doorlopen. Andre dus niet. Iets ging er mis en hij werd er uitgepikt om naar de handmatige controle te gaan. Verwarrend, want het rappe engels met accent is soms moeilijk te volgen.
Ronald Janny en Freek werden doorgestuurd, maar Ciska mocht op hem blijven wachten. Maar goed ook, want de dame van de douane (blijkbaar was ze nog chagrijnig dat ze vroeg haar bed uit moest om te werken) begon over het invullen van een groene kaart. Ciska werd erbij geroepen.
Ze begon zeer arrogant tegen een collega te praten. Had ze niet moeten doen. Ciska spreekt goed engels en heeft duidelijk gemaakt dat ze daar niet van gediend is. Na de groene kaarten te hebben ingevuld, ook Ciska moest er aan geloven, konden ze doorlopen.
Vervolgens door de scan. Ronald, Janny en Freek waren er al doorheen. Het leek eenvoudig: tassen, riemen op de band en lopen maar. Helaas 1 van de 4 flesjes water vergeten uit de tas te halen… maar nadat de tas was gecontroleerd en voor de tweede keer door de scan was gehaald kon iedereen doorlopen en kon het eten worden gezocht.
Lekker simpel bij Mac Donalds gegeten. En omdat de dollars op mochten zijn Andre en Ronald voor een tweede ronde gegaan en hebben Janny en Ciska bij Mac Cafe zich tegoed gedaan aan een raspberry cheesecake. Daarna richting de gate gelopen, waar precies op tijd werd begonnen met boarden. Op naar fase 2 van de vakantie.

De vlucht ging soepel en ruim op tijd kwamen we in Christchurch aan. Dit keer konden we wel vlot door de douane en security en ook de koffers waren snel gevonden. Uit ervaring wisten Ronald en Ciska dat het maar een paar minuten lopen was naar het hotel en dat het vaak een half uur duurt voor er een busje komt, dus er werd besloten om naar het hotel te lopen. Extra verkoelend: de nachtsproeiers voor het gras stonden aan en die gaan ook ruim over het voetpad.
In het hotel snel ingecheckt en daarna gaan slapen.
[:]