[:nl]Het zou een rustige dag worden vandaag.
De weersvoorspellingen gaven aan: code rood.
We moesten rekening houden met wind van over de 100-150km per uur en neerslag van soms wel 400mm.
Dat zag er dus niet goed uit. Ergens in de nacht zijn sommigen nog wel wakker geworden van een enorme regenbui.
Maar gelukkig was het droog toen we opstonden. Dat was pas na negen uur.
De lucht was helemaal grijs. Een grouwe wolenmassa.
Na het ontbijt hebben we eerst nog even koffie gedronken en zijn toch maar in de auto gestapt om naar de Seal Colony te rijden,
Een korte tocht van nog geen 15 kilometer.
De auto geparkeerd en over een mooi aangelegd pad naar het uitzichts punt gelopen.
Je moet eerst even zoeken voor de de zeehonden ziet. Maar als je ze eenmaal hebt ontdekt, zie je er steeds meer.
Er waren veel jonkies te zien. Deze worden eind november en december geboren. De eerste maand blijft de moeder aan land bij de jongen. Daarna moet ze weer de zee in om te eten.
Gelukkig voor ons waren zowel de moeders als ook de jonkies goed te zien.
Ook hier kun je wel uren naar kijken.

Helaas begon het wat te druppen dus zijn we maar weer terug gelopen naar de auto.
We moesten nu kiezen: of we gaan nu naar de vuurtoren, of we gaan terug naar de cabin. Door de regen heben we voor het laatste gekozen,
Als het ‘s middags weer droog zou worden, zouden we altijd nog even naar de vuurtoren kunnen rijden.
De realiteit was echter anders. Het kwam later in de dag met bakken uit de lucht. ‘s Avonds sloeg het weer nog verder oom naar noodweer.
Op het moment dat we gingen slapen was het zelfs een onweer losgebarsten. De lucht weg overal om ons heen verlicht.
[:]