[:nl]Ook deze ochtend hebben we alle tijd genomen. De rit voor vandaag is nog geen 160 kilometer en we kunnen niet voor twee uur inchecken in het hotel.
Goed ontbeten en lekker veel beleg op brood gedaan. Alles moest toch op!
Het weer was weer geweldig. Blauwe lucht en volop zon.
We hebben de koffers in de auto geladen en zijn gaan rijden. De eerste 25 kilometer kwamen bekend voor. We hebben het stuk weg van SH7 nu al drie keer eerder gereden.
In Culverden zijn we gestopt voor koffie. De “Bakery” waar we eerst naar binnen liepen was geen succes. Dit was eigenlijk alleen ingericht voor afhalen.
Daarom doorgelopen naar de Red Post Cafe. Hier hebben we niet alleen genoten van heerlijke koffie en hot chocolat, maar ook van van de diverse spreuken die op de balken waren geschreven:
– A balanced diet is a biscuit in each hand
– Life is like a sandwich, the more you add the better it is
– Therapy is expensive, popping bubble rap is cheap, you choose
– Some people’s idea of body building equipment is a knife and a fork
– Skinny people are easier to kidnap. Stay safe, eat cake

We zijn weer in de auto gestapt met een enorme lag op ons gezicht. De SH7 komt vlak voordat je weer de SH1 op rijdt door een bijzonder mooi gebied: Weka Pass.
Een bijzondere rotsformatie waar niet alleen de weg maar ook een speciaal spoorlijntje door komt. En bijna aan het einde van de pas kome je langs Frog Rock.
En inderdaad, de enorme rots links van de weg lijkt sprekend op een kikker.
Rijden over de SH1 is niet zo bijzonder interessant, dus net iets buiten Woodend zijn we (vlak door de start van de motor-way) de SH1 afgegaan en via de kleinere wegen naar Christchurch gereden.
Via een omtrekkende beweging zijn we naar New Brighton Pear gereden. Daar hebben we de auto geparkeerd en zijn lekker even de pier opgelopen.
Helaas, Peter Donnelly (the sand artist) was niet aanwezig. We hebben dus geen mooie tekeningen in het strand kunnen zien.
Maar wel kunnen genieten van de zon en de zee. Het was ongeveer 29 graden.

Het werd nu tijd om de auto in te leveren. Maar voordat we dat deden, zijn we eerst gaan inchecken in het hotel. De kamer was al beschikbaar, dus daar konden we al mooi de koffers naar toe brengen.
Freek en Ronald zijn nu de auto gaan inleveren, terwijl Janny lekker op de kamer is gaan genieten van een kop koffie.
De heren hadden gewaarschuwd dat het misschien wel een uur kon duren voordat alle formaliteiten waren afgehandeld bij het inleveren van de auto.
Om bij het inlever punt te komen, moesten ze de rotonde over en dan de parkeerplaats voor car-rentals oprijden. Ongeveer 300 meter rijden!
Ze konden de auto aansluiten aan een rij auto’s welke er al stond. Een vriendelijke man kwam meteen naar ze toe, scande de barcode, liep om de auto heen en vertelde dat alles in orde was.
Janny zat nog maar net in de stoel met haar kop koffie toen de heren al weer binnen kwamen lopen.
We hebben de middag heerlijk rustig aan gedaan en zijn ‘s avonds even buiten de deur wezen eten.
Op tijd naar bed, want we moesten we weer vroeg uit.[:]