We voelen nattigheid
Zoals reeds voorspeld, kwam vannacht een regenfront over. Het heeft behoorlijk geregend. Helaas regende het nog steeds toen we wakker werden. Gelukkig stond de achterkant van de auto half onder de overkapping, dus het inpakken van de auto lukte zonder al te veel nat te worden.
Tegen tienen zijn we op pad gegaan waarbij Ciska het eerste deel voor haar rekening zou nemen. Een groot deel van de route gaat langs de Buller River, door de Buller Gorge. Ondanks de regen toch wel een hele mooie route. Op onze routekaart hadden we een aantal “Point Of Interests” gezien. Het eerste was “Traffic Lights”….. alsof dat zoiets bijzonder is. Maar inderdaad, op een gewone weg is het toch wel vreemd, als je ineens moet wachten voor een rood licht. Er is geen zijweg te vinden! Maar toen we eenmaal de bocht door waren, werd het duidelijk. Een hele smalle weg (single lane) met een overhangende rots. Geen ruimte dus om met twee auto’s naast elkaar te kunnen rijden.
Al kronkelend reden we langs de White Cliffs, op naar de tweede set “Traffic Lights”. We zijn nog heel even gestopt bij de langste “Swingbridge” ter wereld. Helaas was het nog steeds hard aan het regenen, dus niet echt een moment om uit te stappen om via de brug naar een wandelroute te komen. Dus toch maar weer doorrijden.
Bij Kawatiri zijn we de highway-6 afgegaan, met als bestemming de Nelson Lakes.
Hier zijn ook weer diverse schitterende wandelingen te maken. Helaas, ook nu regende het nog steeds. Dan maar op zoek naar een café om iets te drinken en misschien te eten. Je zou denken dat er langs het meer diverse cafeetjes te vinden zijn, maar dat is niet waar…. er is helemaal niets!
Terug het dorpje in, wat ook maar uit een paar huizen bestaat. Maar ze hebben we een Lodge waar ze heerlijke lunch serveren. We hebben een heerlijke Steak Sandwich genomen waar frites bij geserveerd werd. Verrukkelijk.
Nu heeft Ronald het stuur weer overgenomen. We hebben nu de grote weg verlaten en zijn via een schitterende bergweg binnendoor richting Nelson gereden.
Bij aankomst in Richmond, waar we twee nachten blijven, regende het nog steeds. Wel minden dan voorheen, maar je wordt nog evengoed erg nat als je buiten loopt.
Aangezien we genoeg etenswaren hadden om wat lekkers klaar te kunnen maken, hebben we de schoenen uitgedaan en zijn lekker gaan genieten van onze rust.
Lekker wat puzzelen en TV kijken. Waar we uiteindelijk weer vrolijk van werden, want de weersverwachting voor de komende dagen zag er erg gunstig uit: het zou mooi zonnig weer worden!