Toen we vanmorgen opstonden was er sprake van een blauwe lucht en een vrolijke zon. Heerlijk weer een dag om naar buiten te gaan. Na het ontbijt zijn we naar Nelson gereden om daar door de stad te wandelen en bijzondere punten te bekijken. We hadden van internet een route afgehaald die een groot deel van het centrum doorging. Eerst de auto geparkeerd en richting de hoofdstraat gelopen. Daar moesten we beeld van de Southern Star tegenkomen. En ja hoor: recht tegenover Starbucks… maar we hebben ons beheerst en zijn verder gelopen. Op naar een bibliotheek, waar wandschilderingen van Maori’s zijn aangebracht. Vanaf daar ging de route naar de I-site, waar weer enkele kunstwerken van Maori’s te vinden zouden moeten zijn. We hebben de Reeve Knot gevonden: een knoop van stalen buizen. Niet echt om van te genieten, maar de route ging verder langs de rivier, dus dat maakte veel goed. Een volgend punt was opnieuw een kunstwerk: High Flyers, ofwel grote stenen op stalen buizen. We hebben elkaar aangekeken en zijn lekker verder gewandeld langs de rivier. Uiteindelijk kwamen we bij een brug ter ere van de paling, die we in afwijking van de route zijn overgestoken. Dit was namelijk de weg naar het centrum van Nieuw Zeeland. We moesten de straat uitlopen, een klein stukje rechts en dan zouden we bij het park aankomen waar het pad naar het centrum te vinden was. Tot onze verbazing stonden we voor het park waar we 7 jaar geleden naar een cricketwedstrijd hebben gekeken, toen we op weg waren naar een Kauriboom, maar op verzoek van Ciska zijn gestopt, omdat de berg die we op moesten stijl en hoog was en zij naar eigen zeggen al drie keer dood was gegaan. Even lacherig, want “dit kan toch niet waar zijn dat we hier weer uitkomen…?”, en toen de realisatie dat we die zelfde berg weer op moesten, maar nu naar het hoogste punt. We hadden alleen inmiddels een heleboel oefening gehad (denk aan Mount Iron) dus dit moest ook lukken. Vol goede moed begonnen. Het bord gaf aan dat het een wandeling van ongeveer 20 minuten was. Het was redelijk stijl, maar het was geen probleem. Het ging wederom hoger en hoger en daarmee ook stijler en stijler. Het laatste stuk was zo stijl dat zelfs de meest getrainde loper er moeite mee had: stijler dan Baldwinstreet! Maar het was alle moeite waard: boven op de berg hadden we een schitterend uitzicht over de stad en de oceaan. Na de nodige foto’s te hebben genomen was het tijd voor de route naar beneden. Dit ging heel wat makkelijker. Beneden gekomen zijn we weer over de brug gelopen en verder gegaan met de wandelroute. Het eerste was Queen’s garden: een Victoriaans park met beelden. Hier doorheen geslingerd en toen opweg naar de Chinese garden. Deze hebben we gemist… blijkbaar op vakantie naar China! Vervolgens moesten we bij de rechtbank een oud Gunpowder house en de oude Firestation komen. Dwars over de grasvelden van de rechtbank gelopen en ze inderdaad gevonden. Gelukkig dat Nieuw Zeelanders niet zo gespannen omgaan met grasvelden: ze zijn gewoon voor publiek gebruik. Terug naar de straat, linksaf en daar langs een huis uit 1906 gelopen om vervolgens op zoek te gaan naar een beeld ter ere van het 25 jarig bestaan van de technische universiteit. Deze is waarschijnlijk met de Chinese Garden meegegaan. Gelukkig waren de oude Music School en Bishopsschool wel te vinden. De laatste was heel bijzonder: van hout in de vorm van een klein kapelletje met de oude stenen schoorsteen nog aan de buitenkant. Vervolgens verder gelopen naar de Katheraal, waar ook nog de landmerken van het allereerste fort in Nelsen te vinden waren. Opnieuw besloten we af te wijken van de route, om Southstreet te bekijken. Dit straatje is een monument op zicht, met allerlei kleine cottages van meer dan honderd jaar oud. Na deze straat we naar Trafelgerstreet gelopen… op naar Starbucks! Hier in de grote fauteuils geploft met een tall caramel chocolate en een carrotcake.
Na te zijn uitgerust besloten we nog een tijdje te genieten van de zon en de Japanese gardens te bezoeken.Eerst volop gebruik gemaakt van de zonnebrandcrème en toen de tuinen door. Deze waren in verschillende stijlen aangelegd met verschillende thema’s, maar wel allemaal Japans. We liepen niet alleen over paden, maar ook via stapstenen in grint en water. Er waren bruggetjes, doorsteken en grappige paden door het bamboe. Inmiddels waren we de helft van de middag al voorbij, dus hebben we alleen nog boodschappen gedaan en zijn toen teruggereden naar de cabin. Hier lekker op het terrasje gezeten in de zon en de dag verder langzaam voorbij laten gaan. Alle regen van gisteren is vandaag meer dan goed gemaakt.