Zoals de Nieuw Zeelandse meteo had voorspeld, gebeurde het ook. Er kwam een vervelend lage druk gebied over het zuider eiland. Het is vannacht begonnen met regenen en dat doet het nu (bij het opstaan) nog steeds.
Tegen kwart voor tien is Ronald begonnen om de koffers in de auto te zetten. Het regende nog wel, maar gelukkig een stuk minder dan daarvoor. We hebben nu maar twee grote koffers en drie rugzakken. Alleen de foto tas gaat niet in de kofferbak, omdat we die natuurlijk bij de hand willen hebben, maar de rest past er (net) in.
Om tien uur hebben we de sleutel ingeleverd en zijn we vertrokken, Ronald achter het stuur. Het plan was om eerst in Hanmer Springs zelf even op zoek te gaan naar een winkeltje om nog een souvenir te kopen en daarna lekker bij een café even blijven zitten met een pot thee. Dit is niet gelukt: er waren geen leuke winkeltjes en om nou in de regen op een terrasje te gaan zitten, dat leek ons ook niets. Daarom maar rustig aan de rit naar Christchurch begonnen.
Na ongeveer drie kwartier kwamen we in het eerst volgende gehucht wat zich een beetje een stad mag noemen: Culverden. Daar hebben we de auto geparkeerd en zijn naar een Tearoom gelopen. Hier hebben we weer kunnen genieten van een heerlijke pot thee. Ondertussen waren er ook vier oude mannen binnen komen lopen en aan een tafel gaan zitten met wat te eten en te drinken. Maar wat een verhalen die vertellen! Enge ziektes, sterke verhalen…. heerlijk om stiekem mee te luisteren.
Na bijna een uur te hebben gezeten zijn we weer in de auto gestapt. Over de Weka Pass gereden, het was ondertussen zo goed als droog geworden, langs de “Frog Rock” een rotspartij wat inderdaad sprekend op een kikker lijkt, komen we weer uit bij highwaty-1. De grote weg terug naar Christchurch. Nu heeft Ciska het stuur overgenomen en zijn we naar Christchurch gereden. Niet direct naar het hotel, want we zijn nog veel te vroeg. Maar omdat het toch droog was, zijn we nog een poging gaan wagen bij de New Brighton Pier. Daar waar de “sand artist” Peter Donnelley zijn tekeningen in het zandstrand maakt. Maar ook nu weer niet te zien. We denken dat hij er toch mee gestopt is. Jammer. We zijn nog wel even de pier opgelopen. Een beetje uitwaaien. Daarna de auto weer in en op naar het volgende punt: de shopping mall.
We zijn naar de mall gereden waar we ook zijn geweest tijdens ons verblijf op de camping in Christchurch. Omdat het al tijd voor de lunch was, zijn we nog even naar de food-court gelopen. Dit keer waren er alleen maar fast-food ketens aanwezig, dus besloten we gezond te doen en wat lekkere broodjes in de supermarkt te halen. Met de broodjes en wat fruit in de tas zijn we naar het hotel gereden. We hebben de auto even voor het hotel neergezet en zijn gaan inchecken. We hebben weer een schitterende kamer, dit keer met twee tweepersoons bedden. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gezet, zijn we weer in de auto gestapt om het laatste deel te rijden: 200 meter, naar de buren van het hotel, de Maui.
We hebben daar erg gezellig staan te praten met een medewerker van de Maui, die onze auto in ontvangst nam. Er was alleen een klein probleem met de kilometerstand. Ronald had de medewerker er op gewezen dat bij vertrek de teller alles aangaf in mijlen en dat ook de stand in mijlen was genoteerd: zo’n 37000 mijl. Maar omdat dit niet echt handig is tijdens het rijden, als je ziet dat je over 400 meter moet afslaan zou je misschien in de verleiding komen dit pas over 0.4 mijl te doen en dat is vaak een andere straat, heeft Ronald de teller omgezet naar kilometers. Bij het inleveren stond de teller op zo’n 64000. Nee…. we hebben dus geen 30000 kilometer gereden.
Als wij het even snel omrekenen: 37000 mijl → 59000 km, eindstand zo’n 64000km, geeft een gereden afstand van ongeveer 5000 km. We weten niet wat onze vriendelijke vriend allemaal heeft omgerekend, maar zijn conclusie was dat we ongeveer 600km hadden gereden. Hij gaf al aan dat dit waarschijnlijk niet correct was (met een enorme lag op zijn gezicht) maar dat we ons daar niets van aan moesten trekken. Het belangrijkste was, dat we onze borg weer terug hadden gekregen.
Alles was nu afgerond en konden we weer terug naar het hotel. Hij vroeg nog of we een taxi of zoiets nodig hadden, maar bij de uitleg dat we in het hotel er naast zaten, snapte hij dat dit niet nodig was.
In het hotel hebben we verder lekker rustig aangedaan. Het enige wat we nog ondernomen hebben, is een wandeltocht naar het vliegveld, om te informeren wanneer we konden of moesten inchecken. Ook hier weer een erg vriendelijke man, die ons vertelde dat dit pas drie uur voor vertrek kan. Toen hij onze eindbestemming hoorde, gaf hij ons tevens het advies om gewoon bij de balie in te checken, want zij kunnen wel de boarding passes voor de vlucht van Auckland naar Hong Kong regelen.
Terug in het hotel hebben we even een blik op de menukaart geworpen en gezien dat ze wel wat lekker op de kaart hebben staan. Daarom besloten om lekker makkelijk in het restaurant te eten. En dat was een goede keuze. Erg lekker.
De rest van de avond alleen nog wat TV gekeken, wat van de fudge gesnoept en heeft Ciska het laatste beetje wijn opgemaakt. Een lekker ontspannen avond dus!