Vandaag de dag van vertrek uit Nieuw Zeeland… 🙁 … Bij tijds opgestaan om de laatste spullen en weer de slaapzakken in de koffers te stoppen en rustig te ontbijten. Om half 9 stond het busje klaar om ons naar het vliegveld te brengen. De chauffeur was verschillende keren in Nederland geweest, dus we hebben ervaringen uitgewisseld. Niet lang, want na een paar minuten waren we er al. Het busje weer uitgeladen en ingechecked. We konden nog geen boardingpass voor Hongkong krijgen, maar onze stoelen stonden vast, dus dat was geen probleem. We kregen wel het advies bij de balie van Cathey passific te benadrukken dat we twee koffers hadden, zodat ook beide op de vlucht naar Hongkong zouden komen. Dat was in ieder geval wel geregeld: we hoefden in Auckland niet onze koffers te halen en vervolgens weer in te checken; die werden doorgeboekt! Boarding begon vrij snel en keurig op tijd zijn we naar Auckland vertrokken. De grote storing van gisteren hing nog boven het noorder eiland, dus we werden gewaarschuwd voor een ‘bumpy ride’. En dat was ook zo, maar gek genoeg alleen maar boven het zuider eiland. Bij Auckland was alles opgeklaard en kwam de zon door. We hebben vervolgens de shuttle van domestic naar international opgezocht en nog geen kwartier later waren wij bij de grote terminal, onze laatste stop in Nieuw Zeeland.
Bij binnenkomst in de hal zagen we dat de vertrektijd van ons vliegtuig in plaats van 14:40 naar 15:15 was gezet. Het was nu al bekend dat we vertraging zouden hebben. Het lijkt wel alsof het tussen HongKong en Auckland niet zo wil lukken. Reden was dat het vliegtuig waar wij mee verder moesten ruim een uur vertraging had en de crew ook gewisseld moest worden. Maar we waren op de hoogte, dus maar weer op de langzame mode gehandeld. Eerst de douane door. Het was inmiddels lunchtijd, dus een gezellige eettent opgezocht en genoten van het laatste lekkers dat Nieuw Zeeland te bieden heeft. Daarna nog wat winkeltjes bekeken. Daar zagen we ineens op de borden knipperen dat we over 10 minuten konden boarden, ruim een half uur eerder dan gezegd. Dus nog even langs de toiletten en toen in sneltreinvaart naar de gate… en daar konden we vervolgens staan wachten, en wachten en wachten. In plaats van de aangekondigde 14:50 en de toen aangegeven 14:25 werd het uiteindelijk 15:25 voor we het vliegtuig in konden. Gelukkig hebben we in HongKong geen aansluitende vlucht, dus rustig wachten. Uiteindelijk zijn we om 16:00 opgestegen.
De vlucht duurde uiteindelijk 11 uur, waarin op gezette tijden eten en drinken werd uitgedeeld, we films en series hebben bekeken, de e-reader hebben gelezen en naar muziek hebben geluisterd.
Op HongKong airport waren we op een andere terminal aangekomen dan gepland, als gevolg van onze vertraging (het was inmiddels 22:00 plaatselijke tijd). Daarom moesten we met een onbemande trein eerst naar een andere terminal, daar door de douane om vervolgens bij de bagageband te komen. De koffer van Ronald draaide al vrolijk rond, samen met nog 6 andere koffers, maar daar bleef het dan ook bij. De volgende koffers kwamen pas twintig minuten later op de band. Maar toen was die van Ciska er ook al heel snel. Wat wel verwarrend was, was dat zij niet de enige is met een knal rode koffer met een oranje band. Je zou denken dat dit een combinatie is die mensen niet snel zullen kiezen, maar er draaiden verschillende van deze combinatie rond. Gelukkig was die van haar de enige extreem grootte, dus was die alsnog goed te herkennen.
Eenmaal in de hal stond een vriendelijke (en hele energieke) dame genaamd Zoe op ons te wachten. Ze begreep gelukkig wel dat we moe waren, dus zijn we in rap tempo naar het wachtende busje gegaan. Het was de bedoeling dat we al een toer richting het hotel kregen, maar ze besloot dat bij de toer van morgen aan te plakken en ons zo snel mogelijk naar het hotel te brengen. Onderweg vertelde ze wel een en ander van de stad en wat we zagen, zodat we al wel een beetje een idee hadden van waar we terecht waren gekomen. In het hotel (zeer luxe) hebben we alle formaliteiten afgehandeld en zijn naar onze kamer gegaan. We moesten wel even wennen aan de HongKongse afmetingen. Zoe had al verteld dat de gemiddelde woning/appartement slechts 50 vierkante meter beslaat en die verhouding geldt ook voor de hotelkamer. Geen ruimte voor 2 grote koffers. Voor we die weg hadden gestopt (onder de tafel/plank aan de muur) moesten we ook af en toe in de achteruit om naar de gewenste plaats in de kamer te komen…