Heuvel op, heuvel af
Vanochtend voorzichtig de ogen opengedaan. Wat zou het weer doen? Nou, er komt zon door de ramen naar binnen, dus dat ziet er goed uit.
Na lekker rustig aan te hebben gedaan en te hebben genoten van een lekker ontbijt, hebben we ons klaargemaakt voor poging 2 om het noorden van Parijs te bezichtigen,
Opnieuw met de metro naar de Arc de Triomphe. Wel een beetje zenuwachtig als we richting de trappen lopen om het metrostation uit te gaan. Maar dit keer zijn de treden droog en is er nog steeds een zonnetje te zien.
Als eerste lopen we naar de Eglise Suedoise om daarna door te lopen naar het Parc Monceau. Vlak voor het park begon het weer lichtjes te regenen, dus een mooi moment om eerst een kop koffie te gaan drinken.
Het was maar een kleine bui, dus na de koffie zijn we dan toch het park ingelopen. Mooi aangelegd en leuk om door te lopen. Ook hier weer veel mensen die door het park aan het hardlopen zijn. Nou….. wij niet!
Onze volgende bestemming was Cite de Fleur. Dit is een leuk straatje waar je langs de achterkant van de grote huizenblokken door loopt. Nu op weg naar een dooie boel: Cimetiere de Montmartre.
Dit is kleiner dan Pere-Lachaise, maar ook hier liggen diverse beroemdheden begraven: Francois Truffaut, Adolphe Sax, Dalida, Andre-Marie Ampere.
Voordat we doorgingen richting de Sacre Coeur zijn we eerst maar eens gestopt om te eten. Dit vonden onze voeten ook wel erg prettig!
Na goed uitgerust en gevuld te zijn, konden we verder. Alleen gaat het hier berg op. We zijn via Montmartre naar het metrostation gelopen. Op naar arrondissement 19.
De eerste bestemming hier was de Butte Bergeyre. “Butte” is een berg (of heuvel), dus ook nu weer berg op. Maar “What goes up, must come down!” geld ook voor ons. Aan de andere kant van de hevel de trappen naar beneden genomen om vlak bij de ingang van het Parc des Buttes Chaumont uit te komen. We hadden de route door het park zorgvuldig uitgekozen. Er hingen hele donkere wolken boven ons, dus een grote kans op regen. We hadden onderweg een aantal punten waar we zouden kunnen schuilen. En dat was ook nodig. Precies toen we bij “Temple de la Sibylle” aankwamen begon het te regenen. Nu konder we daar wel schuilen, maar niet voor lang. Toen het wat minder regende zijn we snel richting een soort paviljoen gelopen. Dit zag er niet erg gezellig uit en het was ondertussen zo goed als droog. Daarom maar doorgelopen. Bij de uitgang van het park begon het dan toch weer. Snel naar de overkant van de weg om lekker te gaan zitten schuilen met een warme beker chocolademelk.
Het was weer droog, dus op naar de bezichtiging: La Mouzaia. Ook dit ligt weer op een heuvel.
Na zo’n 21 kilometer te hebben gelopen was het nu tijd om met de metro terug te gaan naar het appartement.
Daar hebben we eerst onze voeten hun welverdiende rust gegeven.
Het plan voor deze avond was om te gaan genieten van een film. We hadden zelf het nodige bij ons. De keuze was gevallen op: “Le Fabuleux Destin d’Amelie Poulain”.
Heerlijk kunnen genieten van de film onder het genot van een drankje en wat kaasjes.