NZ 2017
[:nl]Kijken naar de vliegtuigen.
Onze nieuwe vlucht stond gepland op 23:55. Zo’n drie uur daarvoor zijn we terug gelopen van het hotel naar de centrale hal van de luchthaven.
Daar zijn we door de douane gegaan en hebben een plekje gezocht waar we een tijdje konden blijven zitten.
Boarding begon op het aangegeven moment, dus we verwachtten dit keer geen problemen.
we zijn aardig op tijd vertrokken en kon de koers naar Sydney ingezet worden.
[:]
NZ 2017
[:nl]Vandaag was het zo ver. De start van onze vakantie!
Janny, Freek en Ronald zijn met 3 koffers en twee rugzakken uit Zutphen vertrokken.
John en Florence (onze vaste begeleiding tijdens Schiphol bezoek) vanuit Arnhem.
Het eerste verzamelpunt was in Tiel. Daar zijn Ciska en Andre bij John en Florence in de auto gestapt en werd de tocht naar Schiphol aangevangen.
Tegen half tien de auto’s geparkeerd en naar de ‘bagage drop-off’ bali gelopen.
Eenmaal verlost van de koffers zijn we met z’n allen naar Starbucks gelopen. Daar was in een hoek nog plek voor zeven personen.
Er waren zelfs een paar comfortabele stoelen bij. Daar lekker genoten van gewone koffie, ongewone koffie (cappuccino) en chocomel.
We hebben afscheid genomen van John en Florence en zijn door de controles en douane gegaan.
Het vliegtuig van Cathay Pacific zou klaar staan aan gate G3. Bij aankomst bij G3, bleek daar echter nog een toestel van Singapore Airlines te staan.
Wij dachten dus in eerste instantie dat het vliegtuig dan dezelfde gate zou gebruiken, maar aan de andere kant van de slurf zou staan.
Tegen vijf over twaalf zouden we beginnen met boarden, maar dat ging toch even anders.
Er werd uitgelegd dat het toestel van Singapore Airlines nu ging vertrekken (met drie kwartier vertraging vanwege de dichte mist) en dat het toestel van Cathay, welke op de parkeerplaats stond, naar de gate gereden zou worden.
Tegen kwart voor een (wat eigenlijk de normale vertrek tijd zou zijn) mochten we aan boord van het vliegtuig.
We dachten dat we dan met ongeveer een half uur vertraging toch zouden kunnen vertrekken, maar dat ging niet door.
Vanwege de dichte mist, mochten we nog niet weg. Uiteindelijk werd omgeroepen en uitgelegd dat de piloot druk aan het onderhandelen was voor een nieuwe vluchtplan.
Na lang wachten mochten we dan toch uiteindelijk om kwart voor drie vertrekken. Twee uur vertraging !
Als dat maar goed gaat in Hong Kong.
Er werd door de piloot uitgelegd dat ze een andere route zouden vliegen en daardoor misschien wel weer wat tijd konden inhalen.
Voor de vlucht naar Sydney kwam het wel vaker voor dat het vliegtuig een uur werd vastgehouden zodat de vlucht uit Amsterdam de aansluiting zou halen.
Vlak voor de landing in Hong Kong werd duidelijk gemaakt dat de vlucht naar Sydney al vertrokken zou zijn als wij zouden landen.
Een probleem dus. Maar het personeel van Cathay zou ons helpen en uitleggen wat het nieuwe plan was.
Om tien over half negen plaatselijke tijd zijn we dan geland in Hong Kong.
Direct na het verlaten van het vliegtuig zijn we naar de hal gelopen, waar een medewerker al klaar stond voor de personen die op de vlucht naar Sydney hadden moeten zitten.
Daar werd uitgelegd dat we met de nacht vlucht zouden gaan: CX101. Vertrek om vijf voor twaalf midden nacht en aankomst om vijf over twaalf in de middag.
We kregen de nieuwe boarding passes (wel weer Premium Economy, maar iets andere stoel verdeling).
Tevens werd uitgelegd dat er een kamer was gereserveerd in het Airport Regal hotel.
Maar dat hield in dat we door de douane moeten en dus ook eerst weer een formuliertje moeten invullen.
Gelukkig ging dit vrij soepel en even later stonden we in de grote hal van het vliegveld.
Waar is nu het Airport Regal hotel ?
Deze bleek vlak naast de hal te liggen. Je kon zelfs gewoon overdekt daar naar toe lopen.
Een erg mooi hotel !
We hebben twee kamers gekregen in dit hotel. Een twee-persoons kamer een een drie-persoons kamer.
Tot onze verbazing werden we ook verrast met het feit dat we zowel bonnen voor de lunch als bonnen voor het diner kregen.
We hadden twee schitterende kamers toebedeeld gekregen.
Nu was het tijd voor koffie en thee.
Eenmaal op de kamer heeft Ciska als eerste maar even gebeld met de reis organisatie in Sydney, om door te geven dat de vlucht vertraagd was en we met een andere vlucht naar Sydney komen.
De organisatie zou dit doorgeven en regelen met het hotel en dat wij vervoer hebben van de luchthaven naar het hotel als we ‘s middags aankomen.
Uitgeteld zijn we maar even op bed gaan liggen, wat resulteerde in een diepe slaap.
[:en]Today is the day: the start if our vacation!
Janny, Freek and Ronald left Zutphen with 3 suitcases.
John and Florence left Arnhem to join us in Tiel.
Here we put picked up Ciska and Andre and there two suitcases to start the trip to Schiphol.
At Schiphol we directly went to the ‘backage drop-off’. After a few minutes, the suitecases were sent away.
Now we could go to our favourite spot: Starbucks.
We found some comfortable seats and enjoyed our coffee and chocolate.
We said goodby to John and Florence and the five of us went through customs.
Boarding should take place at gate G3, but when we got there, a plane of Singapore Airlines was standing at ‘our’ gate.
Boarding was planned to start at 12:05, but how different could it get.
At that time the Singapore Airlines plane left and the Cathay Pacific plane returned from some parking lot and was placed at the gate.
Because of the dense fog, all planes were delayed. The Singapore Airline plane with 45 minutes.
Around 12:45 boarding started and according to the new planning, we should not face a delay of more than 30 minutes.
Again, because of the dense fog, we encountered more delays. The captain was checking with flight-control for a new flight-plan.
Eventually we were cleared for take-off at 14:40. A total delay of two hours!
We were now a bit worried for our transfer in Hong Kong.
The captain explained that we would not be in time for normal transfer to the connecting flight to Sydney, but it was not uncommon to hold that flight for one hour.
This should give us time to catch the connecting flight.
Just before the landing in Hong Kong, the captain explained that we would not be in time for our connecting fight to Sydney.
There would be a ground crew available to assist us with our new flight.
Just after half past eight in the morning, we landed at Hong Kong International Airport.
Immediately after leaving the airplane, a representative of Cathay Pacific was there to assist us. He had new boarding passes ready for the night flight to Sydney.
We were seeing problems here: it was 9 o’clock in the morning and our flight would leave at 23:55. What to do in those hours ?
Well…. it seemed that Cathay Pacific booked two rooms at the Airport Regal Hotel (adjacent to the airport). We now had to go through customs so we needed to fill in some forms.
There we had amazing spacious rooms (especially when you compare them with the rooms in the hotels in the city center).
Comfortable beds and one room with a great view on the runways !
The stay in the rooms included lunch and diner !
[:]
NZ 2017
[:nl]Een wens van Ronald is om ooit eens oud en nieuw te vieren in Sydney. Opera House, Harbour Bridge en natuurlijk het fantastische vuurwerk.
En om dat niet alleen te doen, heeft hij zijn familie uitgenodigd om mee te gaan: Janny, Freek, Ciska en Andre.
Als je dan toch aan die kant van de wereld zit, kun je natuurlijk ook even een klein stukje verder vliegen naar Nieuw Zeeland.
En zo is een plan ontstaan om in onze winter eens lekker van een zomer vakantie te gaan genieten.
Begin dit jaar zijn de plannen uitgewerkt en is de reis geboekt.
We gaan met vijf personen via Hong Kong naar Sydney om daar een paar dagen de stad te bekijken en het grote feest mee te maken.
Daarna vliegen we door naar Christchurch. Na een korte nacht zullen we dan de auto ophalen en gaan beginnen aan een rondreis over het Zuider Eiland van NZ.
Helaas kunnen Ciska en Andre niet de volledige reis maken; het werk roept hun eerder terug.
De laatste 2 weken zullen Janny, Freek en Ronald met z’n drieën verder over het noordelijk deel van het Zuider Eiland reizen.
De route is uitgestippeld, de campings geboekt. Dit moesten we wel doen, omdat we precies in het hoog seizoen daar zijn. Het is dan ook nog zomervakantie.
Maar dan komt op 13 november een vervelend bericht: Nieuw Zeeland is opnieuw getroffen door een aardbeving.
Op zich niet zo bijzonder, er zijn er gemiddeld 150 per week, maar dit was er een met een kracht van 7.8 op de schaal van Richter.
Dit betekende dat na 13 november Kaikoura van de rest van de wereld is afgesloten.
Grote delen van SH1, de grote verbindings-ader tussen noord en zuid, is rond Kaikoura voor grote delen verdwenen.
Het is dus niet meer mogelijk om vanaf Picton naar Christchurch te gaan over SH1.
Dit zou betekenen dat we het einde van de vakantie een iets andere route moeten gaan plannen dan in eerste instantie bedacht.
De grote vraag blijft: is Kaikoura dan al weer bereikbaar ?
We zijn nu iets meer dan een maand verder. De camping in Kaikoura had maar lichte schade en is weer geopend.
De SH1 is nog steeds afgesloten. Er is geen zicht op wanneer deze weer te gebruiken is. Verwachting is dat dit nog maanden gaat duren.
Ondertussen is wel een alternatieve route opengesteld: SH70. Vlak na de aardbeving alleen toegankelijk voor hulpdiensten, maar nu ook voor overig verkeer.
Je moet je wel eerst aanmelden. Daarna krijg je bericht met welk konvooi je mee kunt over de SH70.
Vanaf 18 december is de SH70 weer ‘normaal’ open. Bepaalde delen nog wel beperkt to 1 rijstrook en er moet rekening gehouden worden met vertragingen.
Goed nieuws: het lijkt er op dat Janny, Freek en Ronald gewoon naar Kaikoura kunnen gaan zoals gepland (zij het via een omweg).
Verkeers hinder in Nieuw Zeeland
[:en]There was this wish of Ronald to be able to selebrate New Year in Sydney. Seeing the Opera House, Harbour Brigde and of course the New Years Eve Fireworks.
In order to not enjoy this by himself, he inveted his family to join him: Janny, Freek, Ciska and Andre.
And, if you already are on the other side of the workd, why not fly a bit further to New Zealand.
So the plan was made to escape winter and enjoy a summer holiday.
In the beginning of the year, plans were made and the tickets were booked.
As a party of five, we travel via Hong Kong to Sydney to do a small citytrip and be part of the big NYE party.
Next we will fly to Christchurch New Zealand. After a short stay in the hotel, we can pickup our car and start the journey over the South Island of NZ.
It is unfortunate that Ciska and Andre cannot stay for the full period; work is calling and the have to return early.
The last two weeks, Janny, Freek and Ronald will travel onwards and explore the northern part of the South Island.
We have mapped out our route and have made the reservations for the holiday parks. Normaly we do not do that, but because it is high-season and summer holiday we need to be sure to have a place to stay.
On Noverber 13th we get the news that there was another earthquake in New Zealand.
Not very surprising as we see an average of 150+ quakes per week. But this was a big one: 7.8
Big parts of SH1 are now inaccessible and Kaikoura is unreachable.
So we have to be prepared and make other arrangements for the ast couple of days in New Zealand, before returning to Christchurch.
The big question remains: Will Kaikoura be accessible at the time we will be in that region.
It has been just over a month after the quake. The holidaypark in Kaikoura is open again.
SH1 is still closed. Accoording to the authorities, this can be for sevaral months.
Officials announced that alternative route SH70 is available. Just after the quake only for emergency services, now also for other traffic.
You are required to register your vehicle with New Zealand Transport to drive in convoy on the inland Rd 70.
As of December 17th the SH70 is open for ‘normal’ traffic again. No need to register. Some parts are limited to only a single lane, and you should expact delays.
This is good news: it seems like Janny, Freek and Ronald are now able to visit Kaikoura afterall. (even if it is by taking a detour)
Parijs 2013
Het is vakantie, maar toch staan we vroeg op. Erg vroeg! Voor zeven uur staan we al beneden om een boterhammetje naar binnen te werken. Als we naar buiten kijken zien we wel bewolking, maar toch met aardige stukken blauw er tussen. Het zonnetje is zelfs zichtbaar. We moeten om acht uur bij de metro van Reaumur Sebastopol zijn om de metro naar St-Michel te nemen. Daar stappen we over op de trein (RER lijn C) die ons naar Versailles brengt. Als we net buiten de stad zijn is de zon al niet meer zichtbaar en vervangen door regen. We zullen wel zien wat het weer doet bij Versailles.
Als we de trein uitstappen, komt het met bakken de lucht uit. Gelukkig maar een korte hoosbui. We liepen onder de bomen door naar de ingang van het paleis. De regen is ondertussen in een lichte motregen overgegaan. Wel fijn, want nu moesten we over het grote plein en daar is geen beschutting tegen de regen. Precies op het moment dat wij aansluitten in de rij voor de ingang, ging het paleis open. Het is ondertussen negen uur. Het duurde niet lang en we stonden binnen. Hier hebben we de route gelopen die ons door een groot deel van het paleis bracht. Niet alle vertrekken zijn voor publiek toegangkelijk.
Ondertussen zagen we dat de tuinen steeds drukker bezocht werden door publiek (zonder paraplu) dus dat gaf ons goede hoop om ook de tuinen te kunnen gaan bekijken.
Helaas was het net weer gaan regenen toen wij naar buiten liepen. Maar we lieten ons niet kennen. Het eerste stuk was vrij open, dus daar voelden we wel wat nattigheid. Daarna zijn we meer de tuinen met hoge heggen doorgelopen, wat er voor zorgde dat we veel minder last hadden van de regen.
Het was al tegen elven, dus tijd voor een kopje koffie. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. We kwamen wel een restaurant/cafe tegen, maar die was erg duur en (gelukkig voor ons) ook nog niet open.
Daarom maar doorgelopen. Eerst naar het begin van het Le Grand Canal. Daar zijn we schuin doorgestoken naar Le Grand Trianon. Nu heb je twee paden die kant op. De eerste was een grote modderpoel, waardoor we de tweede maar ingelopen zijn. Die komt dus bij de andere tak van Le Grand Canal uit. We moesten nu eerst een stuk omlopen voor we weer bij Le Grand Trianon waren. Maar wat vreemd….. niemand ging er naar binnen! Het bleek dat deze pas om twaalf uur open ging.
Daarom maar doorgelopen naar het Petit Trianon. En kijken of we daar wat koffie konden krijgen. Ook hier was alles nog dicht. Maar voor het restaurant stonden wel grote tenten waardoor we lekker droog konden zitten en onze voetjes rust kregen.
Even naar twaalf zijn we het Petit Trianon ingelopen. Dit is een verblijf was oorspronkelijk bedoeld voor Madame de Pompadour, maar werd later cadeau gegeven aan Marie-Antoinette. Via de diverse kamers zijn we uiteindelijk het Marie-Antoinette Estate ingelopen. Het was overwegend droog, dus een mooie gelegenheid om ook deze eens te bekijken. Via de tuinen, de Queens Hamlet, terug naar de Petit Trianon en naar de tuinen van Le Grand Trianon gelopen. Nu kwamen we aan de achterkant van het gebouw langs. Na weer een stukje omgelopen te hebben zijn we dan toch ook nog Le Grand Trianon ingegaan.
Onze voeten gaven aan dat het genoeg was geweest. Dat betekende dat we de uitgang van Versaille moesten gaan opzoeken. Eerst nog een paar kilometer terug lopen. Het tempo was een stukje lager geworden dan in de ochtend. Maar we hebben toch het station weer weten te bereiken. Nu konden we bijna een uur onze voeten rust geven. Alleen nog even via de supermarkt om wat te eten te halen.
De avond hebben we op de bank doorgebracht. Lekker onderuit een film gekeken via ons “media center” met wat te drinken en wat te knabbelen er bij.
Morgen hoeven we niet vroeg op.
Parijs 2013
Vandaag gingen we met de metro lijn1 en wel naar het eindpunt: La Defense.
We zijn niet al te vroeg vertrokken vanuit het appartement. Eerst met metro lijn 11, daarna met lijn 1. Een lange route, zo’n 17 haltes. Op het moment dat je dan bij de Grande Arche weer boven de grond komt, heb je meteen een schittenrend uitzicht richting het centrum van Parijs.
La Defense is een grote kantorenwijk. In het centrum van Parijs zul je (bijna) geen hoge gebouwen tegenkomen. In La Defense vind je deze wel: zo’n 70 stuks. Behalve dat de meeste voor kantoorruimte gebruikt worden, zijn er ook grote shopping-malls te vinden. Naast de bijzondere architectuur bevind zich hier ook de Esplanade, een soort openlucht museum met ongeveer 60 standbeelden en andere moderne kuntst.
We zijn de hele Esplanade overgelopen. Via de rechterkant naar het eindpunt om daarna via de andere kant weer terug te lopen (totaal bijna vier kilometer).
Nadat we eerst hebben genoten van een kop koffie (goed voor de innerlijke mens, maar ook fijn om de voetjes weer even rust te geven) zijn we terug gelopen naar de Grande Arche om daarna de metro te nemen naar Saint-Denis. Bij de Grande Arche ga je weer de grond in, en 21 haltes later, bij Saint-Denis kom je dan weer boven.
Vanaf het metrostation is het maar een klein stukje lopen naar de Basilique Saint-Denis.
Deze kerk is niet alleen bekend door zijn gotische stijl, maar is tevens de begraafplaats voor de koningen van Frankrijk. Wel indrukwekkend om zo langs een stuk geschiedenis te lopen.
Moeilijk om te beschrijven wat je ziet, dus daar zullen de foto’s maar hun werk moeten doen.
Vanaf de basilique zijn we gaan lopen richtine Stade de France (het stadion). Daar hebben we weer de metro gepakt naar het appartement. Dit keer iets minder ver, namelijk 16 haltes.
Het totaal van vandaag komt dan op 54 haltes! Als we dat toch te voet hadden moeten doen……
Parijs 2013
Vanochtend voorzichtig de ogen opengedaan. Wat zou het weer doen? Nou, er komt zon door de ramen naar binnen, dus dat ziet er goed uit.
Na lekker rustig aan te hebben gedaan en te hebben genoten van een lekker ontbijt, hebben we ons klaargemaakt voor poging 2 om het noorden van Parijs te bezichtigen,
Opnieuw met de metro naar de Arc de Triomphe. Wel een beetje zenuwachtig als we richting de trappen lopen om het metrostation uit te gaan. Maar dit keer zijn de treden droog en is er nog steeds een zonnetje te zien.
Als eerste lopen we naar de Eglise Suedoise om daarna door te lopen naar het Parc Monceau. Vlak voor het park begon het weer lichtjes te regenen, dus een mooi moment om eerst een kop koffie te gaan drinken.
Het was maar een kleine bui, dus na de koffie zijn we dan toch het park ingelopen. Mooi aangelegd en leuk om door te lopen. Ook hier weer veel mensen die door het park aan het hardlopen zijn. Nou….. wij niet!
Onze volgende bestemming was Cite de Fleur. Dit is een leuk straatje waar je langs de achterkant van de grote huizenblokken door loopt. Nu op weg naar een dooie boel: Cimetiere de Montmartre.
Dit is kleiner dan Pere-Lachaise, maar ook hier liggen diverse beroemdheden begraven: Francois Truffaut, Adolphe Sax, Dalida, Andre-Marie Ampere.
Voordat we doorgingen richting de Sacre Coeur zijn we eerst maar eens gestopt om te eten. Dit vonden onze voeten ook wel erg prettig!
Na goed uitgerust en gevuld te zijn, konden we verder. Alleen gaat het hier berg op. We zijn via Montmartre naar het metrostation gelopen. Op naar arrondissement 19.
De eerste bestemming hier was de Butte Bergeyre. “Butte” is een berg (of heuvel), dus ook nu weer berg op. Maar “What goes up, must come down!” geld ook voor ons. Aan de andere kant van de hevel de trappen naar beneden genomen om vlak bij de ingang van het Parc des Buttes Chaumont uit te komen. We hadden de route door het park zorgvuldig uitgekozen. Er hingen hele donkere wolken boven ons, dus een grote kans op regen. We hadden onderweg een aantal punten waar we zouden kunnen schuilen. En dat was ook nodig. Precies toen we bij “Temple de la Sibylle” aankwamen begon het te regenen. Nu konder we daar wel schuilen, maar niet voor lang. Toen het wat minder regende zijn we snel richting een soort paviljoen gelopen. Dit zag er niet erg gezellig uit en het was ondertussen zo goed als droog. Daarom maar doorgelopen. Bij de uitgang van het park begon het dan toch weer. Snel naar de overkant van de weg om lekker te gaan zitten schuilen met een warme beker chocolademelk.
Het was weer droog, dus op naar de bezichtiging: La Mouzaia. Ook dit ligt weer op een heuvel.
Na zo’n 21 kilometer te hebben gelopen was het nu tijd om met de metro terug te gaan naar het appartement.
Daar hebben we eerst onze voeten hun welverdiende rust gegeven.
Het plan voor deze avond was om te gaan genieten van een film. We hadden zelf het nodige bij ons. De keuze was gevallen op: “Le Fabuleux Destin d’Amelie Poulain”.
Heerlijk kunnen genieten van de film onder het genot van een drankje en wat kaasjes.
Parijs 2013
Bij het opstaan viel het ons al op dat we geen zon zagen. Een grijs wolkendek, maar geen spoor van regen.
Na een rustig ontbijt zijn we gaan ons voor gaan bereiden op de activiteiten van vandaag. Met name arrondissement 17 en 19 stonden op de planning.
Uitgezocht welke metro lijnen we moesten nemen op op ons eerste punt uit te komen. Tevens een beslissing of we wel of geen jas mee moesten nemen.
Kijkend naar de mensen die op straat liepen (sommigen met jas, anderen shirt met korte mouwen) hebben we besloten om geen jas mee te nemen.
Als eerste zijn we met de metro naar de Arc de Triomphe gegaan. Het was lekker weer van het appartement naar de ingang van het metro station.
Nog steeds een dikke grijze bewolking, maar zeker niet koud. Na een tocht van ongeveer 20 minuten kwamen we vlak bij de Arc boven de grond.
Op dat moment zagen we een paar druppels op de treden van de trap verschijnen. Deze paar druppels werden opgevolgd door een hevige plens bui!
Eerst onze locatie maar eens bepaald. Er zijn altijd diverse uitgangen, maar welke is de uitgang die het dichts bij onze route ligt?
Na ongeveer tien minuten toch meer weer eens boven de grond gaan kijken of er iets in de buurt zat om een kop koffie te kunnen drinken.
De Quick zat vlak bij, dus daar snel naar toe gelopen en naar binnen gegaan. Ondertussen al wel nat geworden.
Aangezien het maar niet droger werd, hebben we een alternatief voor de wandeltocht bedacht: musee d’Orsay. Een voormalig treinstation omgetoverd tot museum.
Weer door de regen terug naar het metrostation. Eerst met de metro, daarna een klein stukje met de trein. We kwamenvlak bij het museum weer boven.
Helaas was het nog harder gaan regenen. Dus ook dat kleine stukje naar de ingang zorgde er al voor dat we nattigheid voelden. DIt keer niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk: het museum is op maandag gesloten!
Nu toch maar de knoop doorgehakt: we gaan terug naar het appartement. Daar zit een supermart vlak bij, dus ook nog even de gelegenheid om wat boodschappen te doen.
Verder de middag maar wat zitten spelen op de iPad en de laptop.
We zien nog wel waar we vanavond heen gaan.
Parijs 2013
Gisteravond laat gaan slapen (of eigenlijk vandaag erg vroeg).
Onze overburen hadden een groot feest en niet alleen de muziek, maar ook het meezingen van de dames en heren (het leek wel een uitzending van “de jongens tegen de meisjes”) was duidelijk te horen.
Niet mooi, maar wel hard.
Tegen een uur of negen zijn we uitgerust wakker geworden. Na een lekker kopje koffie en thee zijn we maar met het ontbijt begonnen.
Ondertussen maar een mogelijke route voor vandaag uitgezocht. Aangezien er vandaag een aantal marktjes waren (of je het nu rommelmarkt of vlooienmarkt wil noemen maakt niet uit), hebben we dat als uitgangspunt voor de route genomen.
Het was vandaag echt heerlijk weer om door de stad te lopen. Niet al te warm (zo’n 20-24 graden) en een lekker zonnetje.
Als eerste zijn we naar het Archive Nationale gelopen. Daar hebben we de tuinen bekeken. Vanaf de tuinen zijn we als slingerend naar de markt Serpette gelopen. Een erg mooi stukje in het drukke Parijs. Dit gebied is namelijk omgetoverd tot een voetgangers gebied. Alleen hebben we niet veel van een markt gezien.
Nu via de Gallerie Karsten Greve op weg naar de de markt van Paul Bert. Ook nu weer via schitterende steegjes naar naar deze markt gelopen. Maar weer geen markt te zien.
Ondertussen was het de hoogste tijd om op zoek te gaan naar een plek om een hapje te eten.
Nadat onze buikjes weer vol zaten en de voetjes weer uitgerust waren, zijn we op pad gegaan naar het volgende punt op ons lijstje: Place de la République. Dit plein is volledig omgetovert tot voetgangersgebied. Leuk om te zoek hoe de kleine kinderen spelen met water. Voor ons de hoogste tijd om terug te gaan naar het appartement.
Voor de avond stond een bezichtiging van de Eiffel toren op het programma. Te ver om te lopen, dus lekker met de metro. Wat een geweldig systeem is dat toch!
Op nog geen honderd meter van ons appartement zit het metro station “Arts et Metiers”. Daar gingen we onder de grond om zo’n 6 kilometer (hemelsbreed) weer boven te komen bij Ecole Militaire. Vanaf hier konden we door het park naar de toren lopen. We hebben in Nederland al de tickets aangeschaft om naar de top van de toren te gaan. Wat een slimme zet!. Aangekomen bij de toren bleken er lange rijen voor de kassa’s te staan. Waarschijnlijk wel met een wachtrij van meer dan twee uur.
Tegen kwart over zeven mochten wij al naar binnen. Om de lange rij heen, direct naar de lift die ons naar het tweede niveau bracht. Daar moesten we dan overstappen op de lift naar de top. Tot onze verbazing stond daar maar een hele korte rij, waarbij we eigenlijk gewoon door konden lopen.
Wat een mooi uitzicht heb je toch boven op de toren. Schitterend!
Totaal hebben we vandaag zo’n 13,5 KM gelopen. Tijd dus om terug te gaan naar het appartement en lekker met de voetjes om hoog. Let wel, we gaan natuurlijk wel met de metro terug!
NZ 2012
Dit is de start van onze laatste dag in Hong Kong en tevens de laatste dag van de vakantie. Ook vandaag weer genoten van een overheerlijk ontbijt. Daarna terug naar de kamer en onze spullen gepakt.
Om tien uur zijn we vertrokken. Eerst weer door het park en dan op weg naar de Star Ferry Terminal. Het was even zoeken hoe het hier werkt maar daar waren we snel achter. Voor HK$2,50 (is ongeveer 25 eurocent) konden we een token kopen waarmee de op de boot mochten. De overtocht duurde slechts enkele minuten. Eenmaal op Hong Kong Island moesten we even kijken waar we naar toe moesten lopen om bij het begin van de hele lange roltrap te komen. We zijn eerst de trappen opgelopen, om bij een walkway te komen, welke er voor zorgt dat voetgangers zich prima van A naar B kunnen verplaatsen, zonder last te hebben van het overige verkeer. Al snel waren we bij het begin van de “Travelator”. Een roltrap van ongeveer acht honderd meter! Niet in één stuk, de band werd ongeveer om de 50 meter onderbroken (soms langer, soms korter). Dat was perfect, want dat gaf ons de mogelijkheid om halverwege af te stappen en naar de Man Mo Tempel te lopen. Erg bijzonder om de tempel ook van binnen te zien. Daarna weer terug naar de roltrap, om vervolgens nog veel hoger te gaan. We zijn doorgegaan tot het einde van deze roltrap en stonden toen op ongeveer 130 meter hoogte. Vanaf hier gaan bijna alles bult af, dus dat loopt een stuk makkelijker. Op weg dus naar de “Roman Catholic Cathedral”. Op ongeveer honderd meter voor de kerk, zagen we een bordje wat de richting aan wees naar de “Hong Kong Zoological & Botanical Garden”. Deze wees naar rechts, maar wij moesten om bij de kerk te komen eerst naar links. Op zich geen probleem, maar dat was ook stijl berg af. Dat betekent dus, dat we ook weer stijl berg op moeten…. zucht! Maar het was wel even de moeite waard. Na de kerk dus weer de berg op om vervolgens naar de “Zoological Garden” te gaan. Wat blijkt…. dit is gewoon een kleine dierentuin. Erg leuk om te zien, en volledig gratis! Aan de andere kant van de dit park, kwamen we in de Botanical Garden. Wat mooi en wat een rust. We hebben eerst heerlijk op een bankje in de schaduw gezeten. Het was nogal warm en vooral vochtig (de luchtvochtigheid was ongeveer 97%). Ciska is even een paar meter gaan lopen en kwam toen met twee blikjes fris terug. Wat een verkoelende verrassing.
Na een tijdje waren we weer lekker uitgerust en zijn we op weg gegaan naar de “St. John’s Cathedral”. Daarna via “Chater Garden” naar het laatste punt “Statue Square”.
De totale wandeltocht op Hong Kong Island was ongeveer tien kilometer.
Nu weer zien hoe we op de walkway komen, om terug te kunnen naar de ferry terminal. De ferry gaat om de paar minuten, dus lang wachten was niet nodig. Wat ons wel opviel op de boot, was dat het zicht steeds minder werd. Er hing een soort mist over en tussen de hoge gebouwen.
Aan de nadere kant van de haven aangekomen, moesten we weer de wandeling naar Kowloon Park inzetten. Maar de McCafé hield ons tegen. Na zo’n wandeling hebben we wel een kop koffie verdiend. Bij het verlaten van de McCafé merkten we dat het nu behoorlijk hard was gaan waaien dat we nu snel terug wilden naar ons hotel. Ze hadden voorspeld dat het aan het einde van de middag wel eens behoorlijk zou kunnen gaan regenen. Voor ons geen probleem, maar dan willen we wel lekker binnen zitten.
Tijdens het uitrusten werd al wel een start gemaakt om de koffers weer in te pakken en eens lekker van een warme douche te genieten. Dan kunnen we vanavond weer fris naar het vliegveld, want er staat ons weer een lange vlucht te wachten.
We hebben de kamer tot zes uur en daar hebben we ook gebruik van gemaakt. Pas op het laatste moment zijn we naar de receptie gegaan om uit te checken. We hebben gevraagd of we in de lobby mochten gaan zitten, omdat we pas om kwart over zeven opgehaald worden. We kregen meteen te horen dat we onze koffers konden afgeven en dat we gebruik mochten maken van de lounge. We werden netjes ontvangen in de lounge en mochten rustig plaats nemen. Even later kwam een gastvrouw een paar schaaltjes met een soort soesjes brengen. Dan hadden we wat te eten. Als we hadden gewild, konden we ook nog diverse andere zaken opscheppen, zoals hashbrowns.
Even voor zeven hebben we onze spullen gepakt en zijn weer naar de lobby gegaan. Als we daar dan onze koffers ophalen en even rustig gaan zitten, dan zijn we tenminste ruim op tijd voordat de bus ons ophaalt. Nou….. dat ging ook maar net. We hebben de koffers opgehaald, zijn naar een comfortabele bank gelopen en gaan zitten. Maar op dat zelfde moment zag Ronald dat er een bus stopte met de tekst “TourAsia” op de zijkant. Zou dat onze bus als zijn? Maar het is nog maar zeven uur. Terwijl Ciska op de koffers paste is Ronald even gaan vragen. Ja hoor… dit was de bus die ons naar het vliegveld zou brengen. Snel Ciska en de koffers gehaald en de bus in gegaan. De chauffeur vertelde dat hij eerst nog even langs een ander hotel moest rijden. Hier zouden we ook Zoe weer ontmoeten. Het was weer een hartelijke begroeting toen Zoe de bus weer instapte. Ze zag dat wij de enige passagiers waren en moest dus eerst nog even naar de lobby van het hotel om ook de andere personen op te halen. Vanaf hier gingen we rechtstreeks naar het vliegveld.
Zoe heeft ons begeleid tot aan de incheck balie, waar we afscheid van elkaar moesten nemen. Wat wel opvallend was, was dat ze maar even bij de andere personen bleef, maar wel heel lang nog met ons stond te praten. We hebben haar heel erg bedankt voor de enorme fijne dag die we met haar hadden en de goede zorgen. Ook Zoe vond dat ze er een paar vrienden bij had gekregen. Zowel Zoe als Ciska hadden toch wel een traantje in het oog op het moment dat we daadwerkelijk afscheid namen.
Nadat we de koffers hadden afgegeven en de boarding passes in het bezit hadden, zijn we direct door de douane gegaan en op zoek naar een plek om even wat te drinken en rustig te zitten. We moeten nog ongeveer twee en een half uur wachten.
NZ 2012
Vannacht om half één opgestaan. Wel moeilijk, omdat we net in een diepe slaap waren beland na een indrukwekkende dag. Maar we moesten onze vlucht terug naar Amsterdam regelen. Om 0:35 konden we online inchecken. We wilden dit ook niet later doen, omdat we erg graag een stoel op rij 66 wilden bemachtigen. Om 0:37 had Ronald de site van Cathay Pacific voor zich en kon hij de stoel selecteren. Standaard waren we ingedeeld op rij 58, stoelen F en G. Snel naar de stoel selectie en…… alles was al bezet! We denken dat de frequent flyers van Cathay Pacific al eerder een stoel reservering hebben kunnen doen, waardoor wij (het gewone volk) geen keuze meer hebben. Maar we hebben de rechter twee stoelen van de middelste vier. Het is dus niet nodig dat iemand voor ons langs moet als deze bijvoorbeeld naar het toilet moet.
Alle documenten snel opgeslagen als PDF document en weer het bed in.
We hebben het deze ochtend een stuk langer volgehouden dan gisteren. Dus niet om zes uur wakker, maar om zeven uur. We hebben voor het ontbijt nog lekker even zitten rommelen met de foto’s en deze meteen op onze website gezet. Daarna op naar het ontbijt. Ook vandaag weer verrukkelijk. Vandaag geen boterhammen, maar gebakken rijst, hashbrown gebakken eitje, saucijsje, bacon, fruit en yoghurt.
Na het ontbijt terug naar de kamer om onze spullen te pakken en te starten met onze wandeling.
Vandaag gaan we een wandeling maken door Kowloon. Het startpunt kennen we al, want daar zijn we gisteren al naar toe gelopen om de Symphony of Light te bekijken. Alleen zijn we vandaag niet via de drukke straten gegaan, maar door Kowloon Park. We zijn gestart met het halen van een kop koffie. Jawel, geen thee maar koffie. Daarna na de Clock Tower en weer over de promenade. Gisteravond zijn we beneden langs gelopen, dus vandaag over het bovendek van de promenade. Heerlijk in het zonnetje gezeten en genieten van het uitzicht op Hong Kong Island, de boten op het water en de mensen om ons heen. Aan het einde van de promenade zijn we weer teruggelopen richting Nathan Road. Nu volgde een flinke wandeling door de overdrukke straten. Een paar punten die genoemd stonden in ons boekje bestaan al niet meer. Maar het was toch wel mooi om dit allemaal mee te maken en te zien. Maar wat waren we blij toe onze route aangaf dat we Kowloon Park in moesten lopen. Wat een rust! We hebben regelmatig lekker op een bankje gezeten om te genieten van alles om ons heen. Als laatste zijn we het park uitgelopen en hebben St. Andrews Church bekeken. Onze voeten deden zeer, dus hoog tijd om terug te wandelen naar het hotel. Hier hebben we de tijd genomen om ons weer op te laden.
Tegen een uur of vijf zijn we weer op pad gegaan. De bestemming voor deze tocht was de Temple Road Night Market. In tegenstelling tot wat je zou verwachten met zo’n naam, begint deze markt al om vier uur ‘s middags. Het was even een stukje lopen door de drukte om er te komen. Het was wel leuk om een keer over zo’n markt te lopen, maar na het een keer gezien te hebben, hebben we beide hetzelfde gevoel, dat we hier niet nog een keer naar toe hoeven te gaan. Er wordt heel veel aangeboden, maar met name prullaria. Volgens ons boekje zou je hier ook heel goed tassen of horloges kunnen kopen. Deze lijken precies op de echte merken, maar hebben er slechts naast gelegen. Alleen wel tegen een enorme lage prijs. We hebben even gekeken, maar volgens ons is het niet de moeite waard om daar iets te kopen.
Onze volgende bestemming was: eten. Niet dat we veel trek hadden, we lopen continue door de lekkere luchten van het eten en daar krijg je al bijna vanzelf een vol gevoel van, maar je moet toch wat eten. We zijn langs een hoop zaakjes gelopen, maar nergens iets gevonden waar we echt trek in hadden. Onze laatste optie was het winkeltje vlak bij het hotel. Daar hebben we twee bakjes ijs gekocht. Snel terug naar het hotel, en daar lekker zitten genieten van ons toetje.
De rest van de avond lekker rustig naar de TV gekeken en op tijd gaan slapen.