NZ 2017
[:nl]Kijken naar de vliegtuigen.
Onze nieuwe vlucht stond gepland op 23:55. Zo’n drie uur daarvoor zijn we terug gelopen van het hotel naar de centrale hal van de luchthaven.
Daar zijn we door de douane gegaan en hebben een plekje gezocht waar we een tijdje konden blijven zitten.
Boarding begon op het aangegeven moment, dus we verwachtten dit keer geen problemen.
we zijn aardig op tijd vertrokken en kon de koers naar Sydney ingezet worden.
[:]
NZ 2017
[:nl]Vandaag was het zo ver. De start van onze vakantie!
Janny, Freek en Ronald zijn met 3 koffers en twee rugzakken uit Zutphen vertrokken.
John en Florence (onze vaste begeleiding tijdens Schiphol bezoek) vanuit Arnhem.
Het eerste verzamelpunt was in Tiel. Daar zijn Ciska en Andre bij John en Florence in de auto gestapt en werd de tocht naar Schiphol aangevangen.
Tegen half tien de auto’s geparkeerd en naar de ‘bagage drop-off’ bali gelopen.
Eenmaal verlost van de koffers zijn we met z’n allen naar Starbucks gelopen. Daar was in een hoek nog plek voor zeven personen.
Er waren zelfs een paar comfortabele stoelen bij. Daar lekker genoten van gewone koffie, ongewone koffie (cappuccino) en chocomel.
We hebben afscheid genomen van John en Florence en zijn door de controles en douane gegaan.
Het vliegtuig van Cathay Pacific zou klaar staan aan gate G3. Bij aankomst bij G3, bleek daar echter nog een toestel van Singapore Airlines te staan.
Wij dachten dus in eerste instantie dat het vliegtuig dan dezelfde gate zou gebruiken, maar aan de andere kant van de slurf zou staan.
Tegen vijf over twaalf zouden we beginnen met boarden, maar dat ging toch even anders.
Er werd uitgelegd dat het toestel van Singapore Airlines nu ging vertrekken (met drie kwartier vertraging vanwege de dichte mist) en dat het toestel van Cathay, welke op de parkeerplaats stond, naar de gate gereden zou worden.
Tegen kwart voor een (wat eigenlijk de normale vertrek tijd zou zijn) mochten we aan boord van het vliegtuig.
We dachten dat we dan met ongeveer een half uur vertraging toch zouden kunnen vertrekken, maar dat ging niet door.
Vanwege de dichte mist, mochten we nog niet weg. Uiteindelijk werd omgeroepen en uitgelegd dat de piloot druk aan het onderhandelen was voor een nieuwe vluchtplan.
Na lang wachten mochten we dan toch uiteindelijk om kwart voor drie vertrekken. Twee uur vertraging !
Als dat maar goed gaat in Hong Kong.
Er werd door de piloot uitgelegd dat ze een andere route zouden vliegen en daardoor misschien wel weer wat tijd konden inhalen.
Voor de vlucht naar Sydney kwam het wel vaker voor dat het vliegtuig een uur werd vastgehouden zodat de vlucht uit Amsterdam de aansluiting zou halen.
Vlak voor de landing in Hong Kong werd duidelijk gemaakt dat de vlucht naar Sydney al vertrokken zou zijn als wij zouden landen.
Een probleem dus. Maar het personeel van Cathay zou ons helpen en uitleggen wat het nieuwe plan was.
Om tien over half negen plaatselijke tijd zijn we dan geland in Hong Kong.
Direct na het verlaten van het vliegtuig zijn we naar de hal gelopen, waar een medewerker al klaar stond voor de personen die op de vlucht naar Sydney hadden moeten zitten.
Daar werd uitgelegd dat we met de nacht vlucht zouden gaan: CX101. Vertrek om vijf voor twaalf midden nacht en aankomst om vijf over twaalf in de middag.
We kregen de nieuwe boarding passes (wel weer Premium Economy, maar iets andere stoel verdeling).
Tevens werd uitgelegd dat er een kamer was gereserveerd in het Airport Regal hotel.
Maar dat hield in dat we door de douane moeten en dus ook eerst weer een formuliertje moeten invullen.
Gelukkig ging dit vrij soepel en even later stonden we in de grote hal van het vliegveld.
Waar is nu het Airport Regal hotel ?
Deze bleek vlak naast de hal te liggen. Je kon zelfs gewoon overdekt daar naar toe lopen.
Een erg mooi hotel !
We hebben twee kamers gekregen in dit hotel. Een twee-persoons kamer een een drie-persoons kamer.
Tot onze verbazing werden we ook verrast met het feit dat we zowel bonnen voor de lunch als bonnen voor het diner kregen.
We hadden twee schitterende kamers toebedeeld gekregen.
Nu was het tijd voor koffie en thee.
Eenmaal op de kamer heeft Ciska als eerste maar even gebeld met de reis organisatie in Sydney, om door te geven dat de vlucht vertraagd was en we met een andere vlucht naar Sydney komen.
De organisatie zou dit doorgeven en regelen met het hotel en dat wij vervoer hebben van de luchthaven naar het hotel als we ‘s middags aankomen.
Uitgeteld zijn we maar even op bed gaan liggen, wat resulteerde in een diepe slaap.
[:en]Today is the day: the start if our vacation!
Janny, Freek and Ronald left Zutphen with 3 suitcases.
John and Florence left Arnhem to join us in Tiel.
Here we put picked up Ciska and Andre and there two suitcases to start the trip to Schiphol.
At Schiphol we directly went to the ‘backage drop-off’. After a few minutes, the suitecases were sent away.
Now we could go to our favourite spot: Starbucks.
We found some comfortable seats and enjoyed our coffee and chocolate.
We said goodby to John and Florence and the five of us went through customs.
Boarding should take place at gate G3, but when we got there, a plane of Singapore Airlines was standing at ‘our’ gate.
Boarding was planned to start at 12:05, but how different could it get.
At that time the Singapore Airlines plane left and the Cathay Pacific plane returned from some parking lot and was placed at the gate.
Because of the dense fog, all planes were delayed. The Singapore Airline plane with 45 minutes.
Around 12:45 boarding started and according to the new planning, we should not face a delay of more than 30 minutes.
Again, because of the dense fog, we encountered more delays. The captain was checking with flight-control for a new flight-plan.
Eventually we were cleared for take-off at 14:40. A total delay of two hours!
We were now a bit worried for our transfer in Hong Kong.
The captain explained that we would not be in time for normal transfer to the connecting flight to Sydney, but it was not uncommon to hold that flight for one hour.
This should give us time to catch the connecting flight.
Just before the landing in Hong Kong, the captain explained that we would not be in time for our connecting fight to Sydney.
There would be a ground crew available to assist us with our new flight.
Just after half past eight in the morning, we landed at Hong Kong International Airport.
Immediately after leaving the airplane, a representative of Cathay Pacific was there to assist us. He had new boarding passes ready for the night flight to Sydney.
We were seeing problems here: it was 9 o’clock in the morning and our flight would leave at 23:55. What to do in those hours ?
Well…. it seemed that Cathay Pacific booked two rooms at the Airport Regal Hotel (adjacent to the airport). We now had to go through customs so we needed to fill in some forms.
There we had amazing spacious rooms (especially when you compare them with the rooms in the hotels in the city center).
Comfortable beds and one room with a great view on the runways !
The stay in the rooms included lunch and diner !
[:]
NZ 2017
[:nl]Een wens van Ronald is om ooit eens oud en nieuw te vieren in Sydney. Opera House, Harbour Bridge en natuurlijk het fantastische vuurwerk.
En om dat niet alleen te doen, heeft hij zijn familie uitgenodigd om mee te gaan: Janny, Freek, Ciska en Andre.
Als je dan toch aan die kant van de wereld zit, kun je natuurlijk ook even een klein stukje verder vliegen naar Nieuw Zeeland.
En zo is een plan ontstaan om in onze winter eens lekker van een zomer vakantie te gaan genieten.
Begin dit jaar zijn de plannen uitgewerkt en is de reis geboekt.
We gaan met vijf personen via Hong Kong naar Sydney om daar een paar dagen de stad te bekijken en het grote feest mee te maken.
Daarna vliegen we door naar Christchurch. Na een korte nacht zullen we dan de auto ophalen en gaan beginnen aan een rondreis over het Zuider Eiland van NZ.
Helaas kunnen Ciska en Andre niet de volledige reis maken; het werk roept hun eerder terug.
De laatste 2 weken zullen Janny, Freek en Ronald met z’n drieën verder over het noordelijk deel van het Zuider Eiland reizen.
De route is uitgestippeld, de campings geboekt. Dit moesten we wel doen, omdat we precies in het hoog seizoen daar zijn. Het is dan ook nog zomervakantie.
Maar dan komt op 13 november een vervelend bericht: Nieuw Zeeland is opnieuw getroffen door een aardbeving.
Op zich niet zo bijzonder, er zijn er gemiddeld 150 per week, maar dit was er een met een kracht van 7.8 op de schaal van Richter.
Dit betekende dat na 13 november Kaikoura van de rest van de wereld is afgesloten.
Grote delen van SH1, de grote verbindings-ader tussen noord en zuid, is rond Kaikoura voor grote delen verdwenen.
Het is dus niet meer mogelijk om vanaf Picton naar Christchurch te gaan over SH1.
Dit zou betekenen dat we het einde van de vakantie een iets andere route moeten gaan plannen dan in eerste instantie bedacht.
De grote vraag blijft: is Kaikoura dan al weer bereikbaar ?
We zijn nu iets meer dan een maand verder. De camping in Kaikoura had maar lichte schade en is weer geopend.
De SH1 is nog steeds afgesloten. Er is geen zicht op wanneer deze weer te gebruiken is. Verwachting is dat dit nog maanden gaat duren.
Ondertussen is wel een alternatieve route opengesteld: SH70. Vlak na de aardbeving alleen toegankelijk voor hulpdiensten, maar nu ook voor overig verkeer.
Je moet je wel eerst aanmelden. Daarna krijg je bericht met welk konvooi je mee kunt over de SH70.
Vanaf 18 december is de SH70 weer ‘normaal’ open. Bepaalde delen nog wel beperkt to 1 rijstrook en er moet rekening gehouden worden met vertragingen.
Goed nieuws: het lijkt er op dat Janny, Freek en Ronald gewoon naar Kaikoura kunnen gaan zoals gepland (zij het via een omweg).
Verkeers hinder in Nieuw Zeeland
[:en]There was this wish of Ronald to be able to selebrate New Year in Sydney. Seeing the Opera House, Harbour Brigde and of course the New Years Eve Fireworks.
In order to not enjoy this by himself, he inveted his family to join him: Janny, Freek, Ciska and Andre.
And, if you already are on the other side of the workd, why not fly a bit further to New Zealand.
So the plan was made to escape winter and enjoy a summer holiday.
In the beginning of the year, plans were made and the tickets were booked.
As a party of five, we travel via Hong Kong to Sydney to do a small citytrip and be part of the big NYE party.
Next we will fly to Christchurch New Zealand. After a short stay in the hotel, we can pickup our car and start the journey over the South Island of NZ.
It is unfortunate that Ciska and Andre cannot stay for the full period; work is calling and the have to return early.
The last two weeks, Janny, Freek and Ronald will travel onwards and explore the northern part of the South Island.
We have mapped out our route and have made the reservations for the holiday parks. Normaly we do not do that, but because it is high-season and summer holiday we need to be sure to have a place to stay.
On Noverber 13th we get the news that there was another earthquake in New Zealand.
Not very surprising as we see an average of 150+ quakes per week. But this was a big one: 7.8
Big parts of SH1 are now inaccessible and Kaikoura is unreachable.
So we have to be prepared and make other arrangements for the ast couple of days in New Zealand, before returning to Christchurch.
The big question remains: Will Kaikoura be accessible at the time we will be in that region.
It has been just over a month after the quake. The holidaypark in Kaikoura is open again.
SH1 is still closed. Accoording to the authorities, this can be for sevaral months.
Officials announced that alternative route SH70 is available. Just after the quake only for emergency services, now also for other traffic.
You are required to register your vehicle with New Zealand Transport to drive in convoy on the inland Rd 70.
As of December 17th the SH70 is open for ‘normal’ traffic again. No need to register. Some parts are limited to only a single lane, and you should expact delays.
This is good news: it seems like Janny, Freek and Ronald are now able to visit Kaikoura afterall. (even if it is by taking a detour)
Parijs 2013
Vandaag is het alweer zaterdag, we zijn nu een week in Parijs. En vele metroritten, enkele blaren, de nodige wateroverlast van de miezerregen, meer dan 700 foto’s en ongeveer 100 kilometer wandelen later, zijn we wel een beetje moe. Vandaag is daarom een lazy zaterdag. Heerlijk laat opgestaan en lekker lang op de bank in het appartement gelegen. Rond een uur of 12 zijn we nog even dag gaan zeggen tegen de stad, een kort wandelingetje van een kilometertje 7 lang het Grand Palais, het Louvre, de Tuillerien en via de Place Vendome weer terug gekuierd. We hadden geen haast, want we hadden voor 21:30 gereserveerd bij Le Train Bleu. Inderdaad, hetzelfde restaurant waar we in 2009 ook onze laatste avondmaal in Parijs hebben genuttigd. Dat was goed bevallen, vandaar dat we op herhaling gingen. En dat bleek wederom een goede keuze, het Menu Degustation (het fijnproeversmenu) was heerlijk. Kort na middernacht werd ons toch wel duidelijk gemaakt dat het personeel ook wel eens naar huis wilde, dus zijn wij dat ook maar gaan doen. Rond half 2 gingen de oogjes dicht, het was weer een fijne dag in Parijs geweest.
Parijs 2013
Het is vakantie, maar toch staan we vroeg op. Erg vroeg! Voor zeven uur staan we al beneden om een boterhammetje naar binnen te werken. Als we naar buiten kijken zien we wel bewolking, maar toch met aardige stukken blauw er tussen. Het zonnetje is zelfs zichtbaar. We moeten om acht uur bij de metro van Reaumur Sebastopol zijn om de metro naar St-Michel te nemen. Daar stappen we over op de trein (RER lijn C) die ons naar Versailles brengt. Als we net buiten de stad zijn is de zon al niet meer zichtbaar en vervangen door regen. We zullen wel zien wat het weer doet bij Versailles.
Als we de trein uitstappen, komt het met bakken de lucht uit. Gelukkig maar een korte hoosbui. We liepen onder de bomen door naar de ingang van het paleis. De regen is ondertussen in een lichte motregen overgegaan. Wel fijn, want nu moesten we over het grote plein en daar is geen beschutting tegen de regen. Precies op het moment dat wij aansluitten in de rij voor de ingang, ging het paleis open. Het is ondertussen negen uur. Het duurde niet lang en we stonden binnen. Hier hebben we de route gelopen die ons door een groot deel van het paleis bracht. Niet alle vertrekken zijn voor publiek toegangkelijk.
Ondertussen zagen we dat de tuinen steeds drukker bezocht werden door publiek (zonder paraplu) dus dat gaf ons goede hoop om ook de tuinen te kunnen gaan bekijken.
Helaas was het net weer gaan regenen toen wij naar buiten liepen. Maar we lieten ons niet kennen. Het eerste stuk was vrij open, dus daar voelden we wel wat nattigheid. Daarna zijn we meer de tuinen met hoge heggen doorgelopen, wat er voor zorgde dat we veel minder last hadden van de regen.
Het was al tegen elven, dus tijd voor een kopje koffie. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. We kwamen wel een restaurant/cafe tegen, maar die was erg duur en (gelukkig voor ons) ook nog niet open.
Daarom maar doorgelopen. Eerst naar het begin van het Le Grand Canal. Daar zijn we schuin doorgestoken naar Le Grand Trianon. Nu heb je twee paden die kant op. De eerste was een grote modderpoel, waardoor we de tweede maar ingelopen zijn. Die komt dus bij de andere tak van Le Grand Canal uit. We moesten nu eerst een stuk omlopen voor we weer bij Le Grand Trianon waren. Maar wat vreemd….. niemand ging er naar binnen! Het bleek dat deze pas om twaalf uur open ging.
Daarom maar doorgelopen naar het Petit Trianon. En kijken of we daar wat koffie konden krijgen. Ook hier was alles nog dicht. Maar voor het restaurant stonden wel grote tenten waardoor we lekker droog konden zitten en onze voetjes rust kregen.
Even naar twaalf zijn we het Petit Trianon ingelopen. Dit is een verblijf was oorspronkelijk bedoeld voor Madame de Pompadour, maar werd later cadeau gegeven aan Marie-Antoinette. Via de diverse kamers zijn we uiteindelijk het Marie-Antoinette Estate ingelopen. Het was overwegend droog, dus een mooie gelegenheid om ook deze eens te bekijken. Via de tuinen, de Queens Hamlet, terug naar de Petit Trianon en naar de tuinen van Le Grand Trianon gelopen. Nu kwamen we aan de achterkant van het gebouw langs. Na weer een stukje omgelopen te hebben zijn we dan toch ook nog Le Grand Trianon ingegaan.
Onze voeten gaven aan dat het genoeg was geweest. Dat betekende dat we de uitgang van Versaille moesten gaan opzoeken. Eerst nog een paar kilometer terug lopen. Het tempo was een stukje lager geworden dan in de ochtend. Maar we hebben toch het station weer weten te bereiken. Nu konden we bijna een uur onze voeten rust geven. Alleen nog even via de supermarkt om wat te eten te halen.
De avond hebben we op de bank doorgebracht. Lekker onderuit een film gekeken via ons “media center” met wat te drinken en wat te knabbelen er bij.
Morgen hoeven we niet vroeg op.
Parijs 2013
Vandaag gingen we met de metro lijn1 en wel naar het eindpunt: La Defense.
We zijn niet al te vroeg vertrokken vanuit het appartement. Eerst met metro lijn 11, daarna met lijn 1. Een lange route, zo’n 17 haltes. Op het moment dat je dan bij de Grande Arche weer boven de grond komt, heb je meteen een schittenrend uitzicht richting het centrum van Parijs.
La Defense is een grote kantorenwijk. In het centrum van Parijs zul je (bijna) geen hoge gebouwen tegenkomen. In La Defense vind je deze wel: zo’n 70 stuks. Behalve dat de meeste voor kantoorruimte gebruikt worden, zijn er ook grote shopping-malls te vinden. Naast de bijzondere architectuur bevind zich hier ook de Esplanade, een soort openlucht museum met ongeveer 60 standbeelden en andere moderne kuntst.
We zijn de hele Esplanade overgelopen. Via de rechterkant naar het eindpunt om daarna via de andere kant weer terug te lopen (totaal bijna vier kilometer).
Nadat we eerst hebben genoten van een kop koffie (goed voor de innerlijke mens, maar ook fijn om de voetjes weer even rust te geven) zijn we terug gelopen naar de Grande Arche om daarna de metro te nemen naar Saint-Denis. Bij de Grande Arche ga je weer de grond in, en 21 haltes later, bij Saint-Denis kom je dan weer boven.
Vanaf het metrostation is het maar een klein stukje lopen naar de Basilique Saint-Denis.
Deze kerk is niet alleen bekend door zijn gotische stijl, maar is tevens de begraafplaats voor de koningen van Frankrijk. Wel indrukwekkend om zo langs een stuk geschiedenis te lopen.
Moeilijk om te beschrijven wat je ziet, dus daar zullen de foto’s maar hun werk moeten doen.
Vanaf de basilique zijn we gaan lopen richtine Stade de France (het stadion). Daar hebben we weer de metro gepakt naar het appartement. Dit keer iets minder ver, namelijk 16 haltes.
Het totaal van vandaag komt dan op 54 haltes! Als we dat toch te voet hadden moeten doen……
Parijs 2013
Vandaag is de dag van het concert van Mylène, de reden van ons bezoek aan Parijs. Het concert is in Bercy, in het zuidoosten van de stad. We hadden daarom besloten om ‘s ochtends rustig aan te doen en dan rond het middaguur vanuit het midden-zuiden van de stad naar het oosten te lopen, richting Bercy. Maar omdat je in zo’n concerthal geen camera’s en zo mee mag nemen, gingen we vandaag op pad zonder de gebruikelijke attributen, dus zonder camera. Maar ook zonder de Garmin, we moesten onze weg dus op de ouderwetse manier vinden: met een kleine kaart die we in 2006 bij het hotel hadden gekregen. En dat is toch wel even wennen…
We hadden onze waypoints maar gewoon op de kaart geschreven, en daarna handmatig de route uitgestippeld. De route voerde ons langs de Cite Fleurie, langs Villa Daviel naar de Butte de Choissy. Inderdaad, Butte betekent berg. En onze voeten waren na al die bergen die we de vorige dagen al gehad hadden, hier niet zo blij mee.
Omdat er wat druppels uit de lucht kwamen moesten we kort voor het Parcours de Choissy verplicht een koffie gaan drinken (wat vervelend nou…). Onze voeten waren ons dankbaar!
Nadat de lucht was opgeklaard onze route vervolgd richting Bercy. Eerst kwamen we nog langs de Bibliotheque François Mitterand, een enorme gebouw met vier torens die als opengeklapte boeken de hoeken van het gebouw vormen. Helaas waren ze nog gesloten voor hun jaarlijkse vakantie, anders waren we zeker ook even binnen gaan kijken.
Vanaf de Bibliotheque hebben we de voetgangersbrug over de Seine genomen naar het Parc Bercy. We waren daar rond 4 uur terwijl het concert pas om half 9 zou beginnen. Tijd genoeg dus om nog rustig door het Parc en de omgeving te struinen. We hebben rustig het Parc bezichtigd en zijn daarna richting Bercy Village gelopen. Dat zijn de oude wijn opslagplaatsen van Parijs waar ze nu allemaal winkeltjes en restaurants in hebben gemaakt. Na eerst wat warme choco te hebben gedronken hebben we daar dan ook maar wat gegeten.
En toen was het al tijd om richting het concert te gaan. We konden simpel doorlopen naar onze plaatsen, we zaten op rij 24, plaatsen 21 en 22. Dat bleek dus op de onderste rij van de tribune te zijn, prima plaatsen! Het was een prachtig concert, en een extra vermelding zijn de robots zeker waard (Google maar op Mylene Farmer Robot dance). Rond een uurtje of 11 stonden we weer buiten, en wat hebben we genoten!
We zijn lekker rustig met de (volle) metro huiswarts gekeerd, hebben nog lekker onderuitgezakt de hele dag nog eens lekker over ons heen laten komen, maar toen was het toch echt tijd om de ogen wat rust te geven.
Parijs 2013
Vanochtend voorzichtig de ogen opengedaan. Wat zou het weer doen? Nou, er komt zon door de ramen naar binnen, dus dat ziet er goed uit.
Na lekker rustig aan te hebben gedaan en te hebben genoten van een lekker ontbijt, hebben we ons klaargemaakt voor poging 2 om het noorden van Parijs te bezichtigen,
Opnieuw met de metro naar de Arc de Triomphe. Wel een beetje zenuwachtig als we richting de trappen lopen om het metrostation uit te gaan. Maar dit keer zijn de treden droog en is er nog steeds een zonnetje te zien.
Als eerste lopen we naar de Eglise Suedoise om daarna door te lopen naar het Parc Monceau. Vlak voor het park begon het weer lichtjes te regenen, dus een mooi moment om eerst een kop koffie te gaan drinken.
Het was maar een kleine bui, dus na de koffie zijn we dan toch het park ingelopen. Mooi aangelegd en leuk om door te lopen. Ook hier weer veel mensen die door het park aan het hardlopen zijn. Nou….. wij niet!
Onze volgende bestemming was Cite de Fleur. Dit is een leuk straatje waar je langs de achterkant van de grote huizenblokken door loopt. Nu op weg naar een dooie boel: Cimetiere de Montmartre.
Dit is kleiner dan Pere-Lachaise, maar ook hier liggen diverse beroemdheden begraven: Francois Truffaut, Adolphe Sax, Dalida, Andre-Marie Ampere.
Voordat we doorgingen richting de Sacre Coeur zijn we eerst maar eens gestopt om te eten. Dit vonden onze voeten ook wel erg prettig!
Na goed uitgerust en gevuld te zijn, konden we verder. Alleen gaat het hier berg op. We zijn via Montmartre naar het metrostation gelopen. Op naar arrondissement 19.
De eerste bestemming hier was de Butte Bergeyre. “Butte” is een berg (of heuvel), dus ook nu weer berg op. Maar “What goes up, must come down!” geld ook voor ons. Aan de andere kant van de hevel de trappen naar beneden genomen om vlak bij de ingang van het Parc des Buttes Chaumont uit te komen. We hadden de route door het park zorgvuldig uitgekozen. Er hingen hele donkere wolken boven ons, dus een grote kans op regen. We hadden onderweg een aantal punten waar we zouden kunnen schuilen. En dat was ook nodig. Precies toen we bij “Temple de la Sibylle” aankwamen begon het te regenen. Nu konder we daar wel schuilen, maar niet voor lang. Toen het wat minder regende zijn we snel richting een soort paviljoen gelopen. Dit zag er niet erg gezellig uit en het was ondertussen zo goed als droog. Daarom maar doorgelopen. Bij de uitgang van het park begon het dan toch weer. Snel naar de overkant van de weg om lekker te gaan zitten schuilen met een warme beker chocolademelk.
Het was weer droog, dus op naar de bezichtiging: La Mouzaia. Ook dit ligt weer op een heuvel.
Na zo’n 21 kilometer te hebben gelopen was het nu tijd om met de metro terug te gaan naar het appartement.
Daar hebben we eerst onze voeten hun welverdiende rust gegeven.
Het plan voor deze avond was om te gaan genieten van een film. We hadden zelf het nodige bij ons. De keuze was gevallen op: “Le Fabuleux Destin d’Amelie Poulain”.
Heerlijk kunnen genieten van de film onder het genot van een drankje en wat kaasjes.
Parijs 2013
Bij het opstaan viel het ons al op dat we geen zon zagen. Een grijs wolkendek, maar geen spoor van regen.
Na een rustig ontbijt zijn we gaan ons voor gaan bereiden op de activiteiten van vandaag. Met name arrondissement 17 en 19 stonden op de planning.
Uitgezocht welke metro lijnen we moesten nemen op op ons eerste punt uit te komen. Tevens een beslissing of we wel of geen jas mee moesten nemen.
Kijkend naar de mensen die op straat liepen (sommigen met jas, anderen shirt met korte mouwen) hebben we besloten om geen jas mee te nemen.
Als eerste zijn we met de metro naar de Arc de Triomphe gegaan. Het was lekker weer van het appartement naar de ingang van het metro station.
Nog steeds een dikke grijze bewolking, maar zeker niet koud. Na een tocht van ongeveer 20 minuten kwamen we vlak bij de Arc boven de grond.
Op dat moment zagen we een paar druppels op de treden van de trap verschijnen. Deze paar druppels werden opgevolgd door een hevige plens bui!
Eerst onze locatie maar eens bepaald. Er zijn altijd diverse uitgangen, maar welke is de uitgang die het dichts bij onze route ligt?
Na ongeveer tien minuten toch meer weer eens boven de grond gaan kijken of er iets in de buurt zat om een kop koffie te kunnen drinken.
De Quick zat vlak bij, dus daar snel naar toe gelopen en naar binnen gegaan. Ondertussen al wel nat geworden.
Aangezien het maar niet droger werd, hebben we een alternatief voor de wandeltocht bedacht: musee d’Orsay. Een voormalig treinstation omgetoverd tot museum.
Weer door de regen terug naar het metrostation. Eerst met de metro, daarna een klein stukje met de trein. We kwamenvlak bij het museum weer boven.
Helaas was het nog harder gaan regenen. Dus ook dat kleine stukje naar de ingang zorgde er al voor dat we nattigheid voelden. DIt keer niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk: het museum is op maandag gesloten!
Nu toch maar de knoop doorgehakt: we gaan terug naar het appartement. Daar zit een supermart vlak bij, dus ook nog even de gelegenheid om wat boodschappen te doen.
Verder de middag maar wat zitten spelen op de iPad en de laptop.
We zien nog wel waar we vanavond heen gaan.
Parijs 2013
Gisteravond laat gaan slapen (of eigenlijk vandaag erg vroeg).
Onze overburen hadden een groot feest en niet alleen de muziek, maar ook het meezingen van de dames en heren (het leek wel een uitzending van “de jongens tegen de meisjes”) was duidelijk te horen.
Niet mooi, maar wel hard.
Tegen een uur of negen zijn we uitgerust wakker geworden. Na een lekker kopje koffie en thee zijn we maar met het ontbijt begonnen.
Ondertussen maar een mogelijke route voor vandaag uitgezocht. Aangezien er vandaag een aantal marktjes waren (of je het nu rommelmarkt of vlooienmarkt wil noemen maakt niet uit), hebben we dat als uitgangspunt voor de route genomen.
Het was vandaag echt heerlijk weer om door de stad te lopen. Niet al te warm (zo’n 20-24 graden) en een lekker zonnetje.
Als eerste zijn we naar het Archive Nationale gelopen. Daar hebben we de tuinen bekeken. Vanaf de tuinen zijn we als slingerend naar de markt Serpette gelopen. Een erg mooi stukje in het drukke Parijs. Dit gebied is namelijk omgetoverd tot een voetgangers gebied. Alleen hebben we niet veel van een markt gezien.
Nu via de Gallerie Karsten Greve op weg naar de de markt van Paul Bert. Ook nu weer via schitterende steegjes naar naar deze markt gelopen. Maar weer geen markt te zien.
Ondertussen was het de hoogste tijd om op zoek te gaan naar een plek om een hapje te eten.
Nadat onze buikjes weer vol zaten en de voetjes weer uitgerust waren, zijn we op pad gegaan naar het volgende punt op ons lijstje: Place de la République. Dit plein is volledig omgetovert tot voetgangersgebied. Leuk om te zoek hoe de kleine kinderen spelen met water. Voor ons de hoogste tijd om terug te gaan naar het appartement.
Voor de avond stond een bezichtiging van de Eiffel toren op het programma. Te ver om te lopen, dus lekker met de metro. Wat een geweldig systeem is dat toch!
Op nog geen honderd meter van ons appartement zit het metro station “Arts et Metiers”. Daar gingen we onder de grond om zo’n 6 kilometer (hemelsbreed) weer boven te komen bij Ecole Militaire. Vanaf hier konden we door het park naar de toren lopen. We hebben in Nederland al de tickets aangeschaft om naar de top van de toren te gaan. Wat een slimme zet!. Aangekomen bij de toren bleken er lange rijen voor de kassa’s te staan. Waarschijnlijk wel met een wachtrij van meer dan twee uur.
Tegen kwart over zeven mochten wij al naar binnen. Om de lange rij heen, direct naar de lift die ons naar het tweede niveau bracht. Daar moesten we dan overstappen op de lift naar de top. Tot onze verbazing stond daar maar een hele korte rij, waarbij we eigenlijk gewoon door konden lopen.
Wat een mooi uitzicht heb je toch boven op de toren. Schitterend!
Totaal hebben we vandaag zo’n 13,5 KM gelopen. Tijd dus om terug te gaan naar het appartement en lekker met de voetjes om hoog. Let wel, we gaan natuurlijk wel met de metro terug!