blog

Stapje voor stapje voor stapje voor stapje…

Vanmorgen toch maar de wekker gezet, gezien de lange rij wachtenden bij La Sagrada Familia. Deze keer zouden we het voor zijn. Opnieuw niet voor de metro gekozen maar een gezonde morgenwandeling ingezet. Vol goede moed naar de ingang van La Sagrada Familia gelopen… en toen de hoek om… langs de rij… verder langs de rij… weer een hoek om en halverwege het blok aangesloten. Stapje voor stapje voor stapje voor stapje de weg naar de hoofdingang weer terug gelopen. Na ruim een uur konden we naar binnen. Maar we hadden inmiddels wel vele (zeker niet alle) details van de buitenkant in ons op kunnen nemen. Wat een kerk, als je het al kerk kunt noemen. Weer geen rechte muren, maar overal natuurlijke vormen. Je komt letterlijk ogen te kort. Overal hoekjes, rondingen, gekleurde lichtinvallen, trapjes, etc. Slechts een deel was toegankelijk, de rest was achter doeken of hekken omdat daar nog aan gewerkt wordt. Nadat we het interieur hadden bekeken zijn we opzoek gegaan naar de lift. Eerst naar buiten en dan via een andere ingang, deels nog met golfplaten bekleed weer naar binnen. Ze hebben het leuk bedacht: met de lift naar boven en lopend naar beneden. Met een lekker tempo omhoog. Leuk… tot je naar buiten kan kijken. Dan blijkt dat je toch wel hoog zit… erg hoog! Eerst over een brug van 2 torens naar 2 naastliggende torens. Schitterend uitzicht! Vervolgens de toren in en via een smalle trap de weg naar beneden ingezet. Stapje voor stapje voor stapje voor stapje… Tussendoor waren letterlijk verschillende fotomomenten: kleine balkonnetjes waar je geweldige foto’s kan nemen. Ronald heeft daar dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. Ciska vond het in het trappenhuis met een zijdelings blik naar buiten ook gezellig. Halverwege veranderde de trap. In plaats van een middenkolom zat daar een gat en een leuning aan de buitenmuur. Gaudi hield van natuurlijk licht in alle ruimtes en gebruikte daar ook het trappenhuis voor! In iets langzamer tempo toch beneden gekomen. Buiten nog het een en ander bekeken en toen weer richting het appartement. Een groot deel van de dag was inmiddels voorbij.

‘s Avonds zijn we weer naar het park gelopen, gewapend met water en boeken. Aangezien de comfortabele bomen allemaal bezet waren hebben we een plekje op het gras uitgezocht en hebben daar heerlijk zitten lezen. Toen de lucht er enigszins dreigend begon uit te zien (was bedrog, want nog geen druppel gezien) en het eigenlijk ook te donker werd om te lezen weer terug gegaan.

Howdy Gaudi

Vandaag op tijd de deur uitgestapt en op pad gegaan. Gaudi-dag dus onze eigen route uitgestippeld. De route vanaf internet is vooral via de metro en zoals we nu weten met een reden. Maar we wilden genieten van de zon, dus op stap. Eerst naar Casa Calvet. Dit huis is door Gaudi ontworpen. Omdat het particulier bezit is slechts van de buitenkant een foto kunnen maken. Dat was anders met het Casa Batllo. Ook deze is door Gaudi ontworpen, maar hierbij is hij helemaal los gegaan. En het is toegankelijk. De rij viel mee, dus naar binnen. We kregen meteen een audio-aparaat, zat bij de prijs in. En slim want zo begrijp je beter wat alles betekent. Eerst naar de eerste verdieping, via een bijzonder trappenhuis. De tegels zijn daar onder licht en boven donker, omdat boven meer daglicht komt en het onder dus donkerder lijkt. In het huis is geen rechte muur te vinden. Mensen die van haakse hoeken houden moeten hier slikken en mensen die al niet tegen ‘door de hoek heen behangen’ kunnen, kunnen beter wegblijven: hier wordt door de hoek heen getegeld! Via allerlei bijzondere ruimtes steeds hoger tot we op het dak stonden: woorden schieten te kort, een overweldigende ervaring als je van Gaudi houdt. Overal ziet je natuurlijke vormen terug komen en als je denkt dat inderdaad nergens iets in te herkennen is, blijkt er vanuit een bepaalde plek een draak op het dak te zitten! Weer buiten naar het volgende huis gelopen: Casa la Pedrera. Daar stond een enorme rij buiten, dus maar doorgelopen naar de Sagrada Familia. Wat een ongelovelijk gebouw! De rij was daar echter nog langer en wij zagen het niet zitten om meer dan een uur in de brandende zon te wachten. Naar het Parc Gaudi gelopen en wat gegeten en toen een nieuw plan gemaakt: op naar Parc Guell… alleen op de kaart zie je niet dat dit boven op een heuvel ligt en dat de wegen er stijl naar toe lopen. En het was maar 2,5 km lopen!! Met geslonken watervoorraad gearriveerd. En niet alleen wij! Honderden mensen die het park ook wilden zien. Bij de ingang was het zwart van de mensen, maar na bloed, zweet en tranen (nou ja, de eerste in ieder geval niet) gingen we niet onverrichter zaken terug. Het is gelukkig een groot park, dus de mensen vind je later niet meer terug. Maar ook in het park was het in eerste instantie alleen berg op. Na geslinger (ook de parken van Gaudi kennen geen rechte lijnen) kwamen we op het hoogste punt: de top waar een kruis staat. Het kruis staat op een plateau, waar je op kon klimmen. Tja, en nieuwsgierigheid wint het van de hoogtevrees, tot het moment dat je vol in de wind staat en er geen leuning meer is waar je je aan vast kan houden. Ronald heeft foto’s gemaakt zodat Ciska in het apartement van het uitzicht kan genieten. Na de top ging het gelukkig weer bergaf. Langs de bijzondere Gaudibank weer naar de uitgang en vervolgens de weg naar het appartement. Daar aan het begin van de avond aangekomen, net op tijd want onze voeten weigeren vanaf nu dienst!

Fooooooooood!!!!

De eerste echte dag in Barcelona. We hebben besloten om het nog niet meteen te gek te maken. Aangezien we ook de komende dagen willen eten, hebben we besloten vandaag naar La Rambla te gaan en dan meteen langs de markt. Vol goede moed vertrokken. Wat meteen duidelijk werd is dat het een fascinerende stad is met een grote variatie aan mensen. En veel van die mensen zijn naar La Rambla! Bovenaan de weg begonnen. Vanaf daar stonden overal levende standbeelden, mooi en zeer lelijk, voor ieder wat wils. Niet ieder standbeeld had even veel geduld om stil te zitten, maar dat maakte niet uit. Halverwege La Rambla zagen wij ineens aan de zijkant zich iets van een markt aftekenen. En inderdaad dat was de Marcat de la Boqueria… Foooooooooood: rijen vol met kramen met de mooiste kleuren fruit, groente en wat minder aantrekkelijk vlees en vis. En dan moet je je beheersen, omdat je in 10 dagen geen vrachtwagenlading voedsel kan wegwerken.! Dus eerst maar een de hele markt over om te kijken wat er allemaal was. Vervolgens maar eens uitgezocht wat een pond in het spaans was; een kilo van een en ander zou zeker te veel zijn (ongeveer het zelfde als otto panini in plaats van sei panini) en toen aan het werk. Eerst groentes uitgezocht voor een aantal dagen. Ook broodjes konden we niet laten liggen en tenslotte naar het fruit. Natuurlijk een en ander voor de komende dagen, maar ook een heerlijke smoothie! Reden genoeg om steeds weer terug te komen!

Terug naar het appartement gegaan via allerlei binnenweggetjes, in ieder geval een beetje uit de drukte. Na even te zijn bijgekomen weer op pad voor de resterende boodschappen, om het heetst van de dag vooral met de voeten om hoog te gaan zitten. Na het eten weer naar buiten gegaan naar het parc de la ciutadella; op nog geen 300 meter bij ons vandaan. Eerst onder de Arc de Triomph door en dan slenteren naar het park. Een geweldig park, waar mensen lekker op het gras liggen, kinderen spelen en honden rennen. Er zijn wandelpaden, is een vijver (en ja je kan er een bootje huren, maar zelfs de ongeoefende roeier redt het in een rondje 36!). Verder is er een fonteinpartij. Beste is de foto’s te aanschouwen. We hebben daar een tijdje gezeten, Ronald aan het experimenteren met zijn camera en Ciska met de Lonely planet. We zijn gebleven tot het donker werd. Met de verlichting aan is het namelijk ook heel mooi. Weer bij de Arc de Triomph aangekomen bleek deze niet te zijn uitgelicht, wat ons toch enigszins verbaasde. In twijfel of we door zouden lopen en hoe dit nou zo kon zijn, zagen we ineens een flits: de lampen gingen aan. Dus maar op een muurtje gaan zitten en genoten van het uitzicht…

Saludos de Barcelona

Jawel, de vakantie is begonnen. Veel te vroeg het bed uit (zelfde tijd als een gewone werkdag), alles in gereedheid gebracht en vertrokken naar Schiphol. Via versnelde incheck de koffers afgegeven en toen naar Starbucks…! Misrekening van Cis wat betreft de boarding time, maar na wat snelwandelen ruim op tijd bij de gate: het vliegtuig was net aangekoppeld en de reizigers moesten er nog uit. Maar met Duitse efficientie in rap tempo alles weer ingeladen en met slechts enkele minuten te laat vertrokken. De vlucht naar Frankfurt ging soepel. Vervolgens 2 uurtjes daar doorgebracht onder het genot van een miniscuul klein kopje espresso en een jaarvoorraad thee. Weer in het vliegtuig geconfronteerd met het eerste opstakel: de vluchtleiders in Barcelona zijn al met hun acties begonnen en het slot dat we hadden konden we niet krijgen. In ieder geval een vertraging van 30 minuten, waarschijnlijk meer. Maar de mazzel was dat wij 3 stoelen met z’n 2en hadden, dus lekker ruim geinstalleerd en toen wachten. Uiteindelijk kregen we weer voorrang en met een klein half uur vertraging de reis voortgezet. Het uitzicht uit het raam leek even tegen te vallen: slechts een wit wolkendek. Echter ineens allerlei vreemde punten eruit: we vlogen langs zwitserland. Heel bijzonder. Uiteindelijk lekker op tijd geland. De koffers waren er snel, een douane zijn we niet tegengekomen en vervolgens hartelijk ontvangen door onze chauffeur. Jammer alleen dat hij alleen spaans sprak en wij juist geen spaans spraken. Gelukkig was Columbus (het beeld) en La Rambla goed te begrijpen.

Het appartement is geweldig. De sleutelbewaarder is een knul die vloeiend engels spreekt en die we mogen bellen met vragen. De kamers zijn van een prettig formaat en vooral schoon en nieuw! De schoonmaker was nog wel even bezig, dus zijn we eerst op zoek gegaan naar een supermarkt. Na wat slingeren door de straten ook gevonden en de eerste inkopen gedaan. Terug in het appartement onze spullen uitgepakt en thee gezet. En nu dus lekker op de bank iedereen op de hoogte brengen van de voortgang. Oja, we hebben ook de beschikking over een i-pod dockingstation, dus we voelen ons al helemaal thuis.

Flight Schedule

Voor de thuisblijvers volgt hier het vlucht-schema:

FROM        TO        FLIGHT    DATE    DEP    DATE    ARR
———    ———    ——    —–    —-    —–    —-
Amsterdam     Frankfurt      LH4671    06AUG    0945    06AUG    1055
Frankfurt          Barcelona     LH4454    06AUG    1310    06AUG    1505

Barcelona         Frankfurt      LH4463    15AUG    0820    15AUG    1030
Frankfurt          Amsterdam  LH4676    15AUG    1305    15AUG    1410