Laatste avondmaal

Tja, de vakantie hier zit er al weer bijna op. Als afsluiting van een geweldige 10 dagen Parijs zijn we gaan eten bij Le Train Bleu (LINK).

Als echte fijnproevers zijn we uiteraard gegaan voor het menu dégustation:

Au champagne Pommery (37,5cl par personne)

Amuse-bouche : thon rouge mi-cuit, courgette croquante

***
Foie gras de canard cuit maison, confiture d’oignons rouges

***
Vapeur de cabillaud, fleur de courgette farcie à la ricotta, beurre battu aux pistils de safran

***
granité concombre téquila
***
Coeur de filet de boeuf poêlé sauce périgourdine, pleurotes sautées et sucrine

***
L’inspiration du chef pâtissier
***
café et ses chocolats

Nu lekker uitbuiken en dan het bedje in. Morgen weer vroeg op voor de terugreis.

Step into Paris

Sacrebleu …. of …. Sacré-Coeur

De bedoeling was om weer wat vroeger op te staan dan het weekend. Iets vroeger is dan nog niet gelukt, maar het was geen acht uur, maar half tien.
Na een lekker ontbijt hebben we onze tassen ingepakt en zijn vertrokken naar het metrostation om met de metro naar het verst gelegen punt gegaan.
Vanaf hier ging het weer te voet. Maar we hadden gezien dat het voornamelijk berg af ging.
Als eerste naar Butte Montmartre. Hier loop je door een aantal schitterende steegjes richting de Sacre Coeur.
We zagen dat het ook mogelijk was om boven langs de koepel van de Sacre Coeur te lopen.
We hadden Parijs al vanaf een aantal torens gezien, maar nog niet vanaf deze kant. Dus wij kaartjes gekocht en naar boven.
De bedoeling was alleen berg af te lopen, dus het viel wel tegen om driehonderd treden omhoog te gaan.
Maar we werden zeker beloond met een geweldig uitzicht.
What goes up, must come down. Dus ook wij moesten ook weer driehonderd treden naar beneden.
We hebben ook de kathedraal nog even van binnen bekeken. Erg indrukwekkend. Daarna over de trappen weer naar beneden.
Nu konden we weer verder, nog steeds berg af, naar het Musee de la vie Romantique.
Dus door naar het Square d’Orleans. Erg mooi om te zien.
Nu werd de route vervolgd naar de Gallerie Lafayette. Uiteindelijk hebben we de drukte weer verlaten om naar het rustige Jardin du Palais Royal te wandelen.
Weer de hoogste tijd om even lekker te gaan zitten en genieten van een heerlijke kop koffie.
Na een rondje om de tuinen gelopen te hebben, zijn we weer verder gegaan naar een paar hele mooie passages.
De Galerie Vivienne en de Galerie Vero-Dodat. Het lijkt wel of je in een keer terug bent in de jaren dertig.
Het laatste wat we zijn gaan bekijken is Place Dauphine. Dit bevindt zich op het Ils de la Cite.
Wel heel bijzonder hoe rustig en stil het dan in eens is, in vergelijking met de drukke boulevards waar we even daarvoor over liepen.
Het leek alsof het zou gaan regenen, dus werd het tijd om terug te keren naar het appartement.

Paris By Night

Formule 1 in het France

Na een geweldig concert gisteren zijn we pas laat gaan slapen, dus dat betekent ook uitslapen en laat op!
Vandaag zou een hele rustige dag worden. Foto’s en de website bijgewerkt, en natuurlijk de reacties op de site gelezen.
Tegen kwart over een stond de tv klaar op TF1, de Franse zender die de formule 1 uitzend. Toch wel apart om een Franse voorbeschouwing te kijken. Je krijgt lang niet alles mee van wat er gebeurt.
Om twee uur was het dan zover. De race kon beginnen, maar nu dus zonder commentaar van Olaf. De Franse presentatoren waren wel enthousiast. Het was een leuke race om te kijken.
Na de race hebben we nog wat zitten browsen over het Internet. Niet maar zo, maar met een reden. We waren opzoek naar een leuk restaurant om te gaan eten. En die hebben we gevonden. We waren alleen niet zeker of er plaats was, of dat je moest reserveren. Daarom voor de zekerheid nog maar een paar alternatieven gezocht.
We waren iets na zeven uur bij het restaurant welke zich op het Île St Louis. Niet al te groot, maar wel gezellig. En het eten was verrukkelijk.
Het was al bijna half tien toen we het restaurant verlieten. Een lekkere wandeling over het eiland, naar het Île de la Cité, naar de Notre Dame. Deze stond mooi verlicht op het plein. We zijn nog even naar binnen gelopen. Er werd een film getoond over de geschiedenis van de Notre Dame. Deze duurt tachtig minuten. Te lang voor ons om op te wachten. Maar wel bijzonder om door de kathedraal te lopen met zo weinig verlichting. Het leek wel of we een paar honderd jaar terug waren in de tijd.
Het werd weer tijd om terug te keren naar ons appartement.
We hebben nog wat tv gekeken en een mogelijke route voor de volgende dag samengesteld.

Stade de France

Het is weekend, dus lekker uitgeslapen. Vandaag is een rustige dag. We hebben niets gepland staan, behalve het concert vanavond. Uitgebreid de tijd genomen voor het ontbijt en klaargemaakt voor de boodschappen.
‘s Middags hebben we naar de kwalificatie van de F1 gekeken. Het was wel even zoeken, maar we hebben toch een zender gevonden die zowel de kwalificatie als de race uitzend: TF1.
De rest van de middag zijn we bezig geweest met het omzetten van diverse foto’s en het bijwerken van de website.
Tegen half zeven zijn we vertrokken naar het metrostation. Het eerste stuk ging makkelijk en rustig.
Totdat we bij het overstap station kwamen en wij ook moesten overstappen van lijn 3 naar lijn 13. Het perron stond al vol mensen.
Een paar minuten later kwam de metro aanrijden, maar deze was ook vol. Proppen dus. Gelukkig konden wij nog naar binnen.
Maar bij de volgende zeven haltes kwamen er eigenlijk alleen nog maar mensen bij.
Een enkeling stapte maar uit, dus het leek alsof we als sardientjes in een potje zaten.
Iets na zeven uur waren we bij het Stade de France. Nu gewoon de grote mensenmassa volgen om bij het station te komen. Verkeerd lopen kan bijna niet.
Eenmaal in het station zijn we eerst even gaan kijken op welke plek wij straks plaats mochten nemen. Bijna vooraan, met een perfect zicht op het podium.
Om kwart over acht begon eerst het voorprogramma. Een dansgroep (Balé de Rua) uit Brazilië. Erg knap wat die deden.
Om kwart over negen begon het optreden van Mylene. Het optreden ging zonder pauze door tot zeker kwart voor twaalf. Dus toch wel tweeënhalve uur kunnen genieten!
Na het optreden was het gewoon weer de grote menigte volgen naar het metrostation. Dit ging nog wel redelijk soepel. Ook nu raakte de metro weer aardig vol, maar er werden extra treinen ingezet, dus ze waren nog leeg op het moment dat ze langs het perron kwamen te staan.
Een half uur later waren we weer terug bij Arts et Metiers. Nog een honderd meter lopen en we zijn weer thuis.

Tussendoortje

Diepte en hoogte punten

We hadden voor vandaag weer een aardig programma uitgedacht.
Eerst met de metro naar het punt wat het verst weg ligt: Alessia.
Vanaf daar zijn we via rustige straatjes gelopen naar Villa Seurat. Dan via Villa Halle, Villa Deshaves richting het metro station Denfert-Rochereau.
Hier zou de ingang van de Catacombes moeten zitten. Het was weer even zoeken, maar uiteindelijk toch gevonden.
Als eerste ga je dan zo’n 20 meter naar beneden. Dan kom je in een lang gangenstelsel uit, dat zich onder de straten en huizen van Parijs bevindt.
Na een paar honderd meter ondergronds lopen kom je dan in het gedeelte waar je dan enorme hoeveelheden botten en schedels tegen komt.
Eenmaal boven en buiten stonden we weer lekker in een zonnetje.
Onze route werd vervolgd en we liepen nu naar het Cloitre de Port-Royal. Vanaf daar een gezellig drukke straat door, richting de Tour Montparnasse.
Maar voordat we de toren zouden beklimmen hebben we een grand cafe en een heerlijke sandwich genomen bij Starbucks.
Gelukkig was het niet nodig om de toren te voet te beklimmem. We konden gebruik maken van de speciale lift. En wel, de snelste van Europa: in 38 seconden naar 195 meter hoogte!
En wat een uitzicht heb je daar. Maar het kan nog hoger. Met een trap kom je dan uit op het dak van het gebouw, en dat is op ongeveer 205 meter hoog. Nu wordt het zicht niet beperkt door spiegelingen in het glas. De prijs die je daarvoor betaald, is een kapsel wat behoorlijk uit model is. Het waait er behoorlijk!
Na een uurtje rondgekeken te hebben, zijn we dan toch maar weer naar beneden gegaan. Vanaf de toren hebben we heel mooi de Tour Eiffel gezien, maar dat was tevens de eindbestemmind voor vandaag. Dus nog even een stukje lopen.
Maar na een paar kilometer kwam in eens de Statue of Liberty in beeld. Hadden we dan toch de verkeerde afslag genomen? Zaten we nu in New York?
Gelukkig niet. Dit was de kleine versie die door de Amerikanen aan Frankrijk was geschonken.
Nu werd het toch wel tijd om de voetjes weer wat rust te gunnen en om een hapje te gaan eten. Dat was wel weer lekker.

Ondertussen was het al donker geworden. Dat kwam goed uit, want het was onze bedoeling om “Paris by night” te bewonderen vanaf de Eiffel toren.
Het was nog even lopen tot aan de voet van de Eiffel toren. Maar wel mooi om te zien hoe de toren is verlicht.
De wachttijd viel nog wel mee en was het zeker waard. Eenmaal boven op het tweede platform hadden we een schitterend uitzicht over Parijs.
Het maken van mooie foto’s valt niet mee. Het is donker, dus dat vraagt was aanpassingen en het waait behoorlijk daar boven. Dus echt stilstaan is er bijna niet bij.
Na de nodige foto’s te hebben gemaakt en hebben genoten van het uitzicht werd het toch weer tijd om terug te keren naar het appartement.

Le Louvre

We hebben weer heerlijk geslapen. Tussen acht en half negen wakker geworden en lekker in de kamer gezeten.
Nu werd het tijd om een plan voor vandaag op te stellen. Naar buiten kijkend werden we niet zo vrolijk. Het regende. Maar gelukkig was de echte bui maar van korte duur. Wel bleef het nog af en toe wat druppen.
Daarom besloten we om vandaag maar eens een bezoek te brengen aan het Louvre.
De rugzakken werden ingepakt, de schoenen aangetrokken en de wandeltocht naar het metrostation werd ingezet.
Na een korte rit (in tijd dan, want als je dat moet lopen ben je nog wel een tijdje onderweg) stapten we bij het Louvre uit. Er stond nog geen rij om binnen te komen, dus dat zag er goed uit.
Eenmaal binnen, zijn we als eerste in de rij gaan staan voor toegangskaartjes. Ronald zag dat er aan de zijkant ook een apparaat stond waar je met een creditcard kaartjes kon halen, en daar stond niemand bij. Ben is snel uit de rij gestapt om dit beter te bekijken. Nog geen minuut later kwam hij met twee kaartjes terug, waarna ook Ronald uit de rij kon stappen. Met de toegangskaartjes op zak, konden we nu eerst op zoek naar koffie.

Na de koffie zijn we aan de grote wandeltocht begonnen.
Als eerste de kelder verdieping. Hier is de historie van het Louvre te vinden en delen van het Louvre uit de middeleeuwen.
Daarna terug naar de begane grond, waar we via de “Venus de Milo” naar het oude Egypte zijn gegaan.
Op de eerste verdieping zijn we richting de bekende schilderijen gegaan, zoals de “Mona Lisa”
Dan weer door naar de andere vleugel waar we de vertrekken van Napoleon hebben bekeken. Erg mooi!
En dan naar de tweede verdieping. Hier zijn we voornamelijk naar de Nederlandse schilders wezen kijken.
Dit is vrij lastig te omschrijven, dus hier moeten de foto’s het maar laten zien. We hebben er een paar gemaakt; zo’n honderdzestig stuks.

Het was ondertussen al weer half zes, dus tijd voor de terugreis.
In het appartement aangekomen, was het natuurlijk tijd om onze voeten weer wat rust te gunnen.
Rond zeven uur zijn we maar weer een stukje gaan lopen. Niet zo ver dit keer: naar de supermarkt.
We hebben besloten om vandaag niet uit eten te gaan, maar zelf iets lekkers klaar te maken.

Een dooie boel

We hebben de wandelschoenen aangetrokken, de rugzak ingepakt en zijn op pad gegaan. Als eerste naar het metro station van Arts et Metiers om daar een soort tien strippenkaart te halen voor de metro. Het bleek alleen geen strippenkaart te zijn, maar gewoon tien losse kaartjes. Maar dat maakt ons niets uit.
Als eerste zijn we met de metro naar het verste punt van vandaag gegaan: Porte de Bagnolet.
Hier zijn we met onze wandeltocht gestart, welke ons door arrondissement 20, 11 en 4 terug naar het 3e arrondissement zou moeten brengen.
Eerst via een aantal mooie straatjes en steegjes, via een bijzonder kerkhof “Cimetiere de Charonne”, naar de “Jardin Naturel”. Deze bevindt zich aan de rand van de begraafplaats “Pere-Lachaise”.
Dit was een moment om even rustig te zitten en wat te drinken. Dit keer gewoon water wat we bij ons hadden.
Nu was het de beurt aan Pere-Lachaise. Een grote begraafplaats met vele bijzondere en soms ook bekende graven. Hier hebben we toch meer dan twee uur rondgelopen. De foto’s moeten maar uitleggen wat we bedoelen met bijzondere en bekende graven.
Onze voetjes begonnen al aardig vermoeid te raken, en het werd tijd om een hapje te gaan eten.
Eenmaal buiten de begraafplaats, zijn we onze route gaan vervolgen. Nu op weg naar het 11e arrondissement.
Je merkt dat dit een wat bekender arrondissement is, want er is veel meer te doen. Maar een broodjes zaak was lastig te vinden. Na een paar kilometer lopen hebben we uiteindelijk maar besloten om bij de “M” te gaan eten. Daar hebben ze stoeltjes, dus kun je lekker gaan zitten. En dat vinden onze voetjes wel erg fijn.
Na deze rustpauze zijn we weer op pad gegaan om diverse steegjes en binnenplaatsen te bekijken. Een konden we niet echt vinden. Na een compleet rondje gelopen te hebben om een groot huizenblok, kwamen we er achter dat we er ook niet konden komen, omdat ze het met een hek hadden gesloten.
De vermoeidheid sloeg toe, dus we besloten om nu direct terug te lopen naar ons appartement.
Morgen is er weer een dag, dus nog genoeg te zien en te doen.